دنیای مطلوب در فیلم Inside Out – نمای درون

 

 

در تئوری انتخاب آقای دکتر گلسر Glasser هر فردی یک دنیای مطلوب داره که ۱- افراد ۲- اشیا ۳- باورها که ازشون خوشش میاد رو در این دنیای مطلوب خودش قرار میده…

این بخش از فیلم نمای درون ، دنیای مطلوب هایلی رو نشون می ده که براتون جدا کردم و اینجا قرار دادم.

 

با شرکت در کارگاه تئوری انتخاب با این تئوری بیشتر آشنا می شید…

 

تحلیل فیلم رو هم می تونید اینجا بخونید.

اصطلاح Inside out به معنی نمایش بیرونی از قسمت درونی یک چیزی مثل لباس که پشت و رو شده است یا رو کردن درون یک شخص یا موضوع هست. بنابراین نام این فیلم را به “نمای درون” ترجمه کردم.

سینا یاوریان

سخنران، مدرس و مشاور روانشناسی

inside-out

احساس ها در فیلم Inside Out – نمای درون

 

 

در این بخش از فیلم که با عنوان “نمای درون” است ، احساس های اولیه (لذت، غم، ترس، انزجار و خشم) را معرفی می کند و در مورد دنیای مطلوب فرد توضیحاتی ارائه می کند. این بخش از فیلم رو جدا کردم و در اینجا قرار می دم که با این موضوعات هوش هیجانی و تئوری انتخاب تا حدودی آشنا بشید. برای آشنایی بیشتر با هوش هیجانی و همچنین تئوری انتخاب در کارگاه های مربوط به هرکدوم که برگزار می کنم، شرکت کنید.

تحلیل فیلم رو هم می تونید اینجا بخونید.

اصطلاح Inside out به معنی نمایش بیرونی از قسمت درونی یک چیزی مثل لباس که پشت و رو شده است یا رو کردن درون یک شخص یا موضوع هست. بنابراین نام این فیلم را به “نمای درون” ترجمه کردم.

سینا یاوریان

سخنران، مدرس و مشاور روانشناسی

طرحواره درمانی ، Schema Therapy

 

از طریق شناخت طرحواره ها و تله های ذهنی خودمون زندگی خودمون رو تحت کنترل بگیریم و اجازه ندیم که این طرحواره ها ، تصمیم ها و انتخاب های ما رو تحت کنترل داشته باشند و در مسیر زندگیمون در لحظات حساسِ تصمیم و انتخاب در این تله های ذهنمون نیافتیم و زندگی بهتری رو برای خودمون بسازیم.

 

همه ما حداقل درگیر ۳ تله ذهنی هستیم که با مراجعه به مشاور روانشناسی در ۲۰ جلسه می  تونیم طرحواره های خودمون رو شناسایی و تحت کنترل دربیاریم.

 

من سینا یاوریان ، می تونم که از طریق طرحواره درمانی در این زمینه به شما کمک کنم.

 

با کلینیک تماس بگیرید

 

شاداب باشید

 

سینا یاوریان

سخنران، مدرس و مشاور روانشناسی

 

 

loneliness

تنهایی ، نیاز ، دوست

درود بر همراهان عزیز

گلنوش مطلبی فرستاده:

وقتی تنهائیم ، دنبال دوست می‌گردیم …
پیدایش که کردیم ، دنبال عیب‌هایش میگردیم !
وقتی که از دستش دادیم ،
در تنهایی دنبال خاطراتش می‌گردیم …!
مراقب قلب‌ها باشیم …
هیچ چیز آسان‌تر از قلب نمی‌شکند !

در پاسخ به این نوشته:

 

همانطور در نوشته هایی که به تئوری انتخاب دکتر گلسر پرداختم و از ۵ نیاز اساسی نام بردم… بیان کردم که همه ما برای برآورده کردن این پنج نیاز اساسی زندگی خود رو پیش می بریم…

آزادی، تفریح، عشق و احساس تعلق، بقا ، قدرت و پیشرفت

اساسی ترین نیاز بقاست و بقیه نیازها در انسان در ادامه همین نیاز اساسی هست

عشق و احساس تعلق یکی از این نیازهای اساسی انسان هست و همواره برای داشتن فرد یا گروهی که او رو درک کنه تلاش کرده…

البته که انسان نمی خواد تنها باشه بنابراین هم با یک نفر به طور خصوصی ارتباط می گیره و هم عضو گروهی می شه اعضا اون گروه مثل خودش هستند و احساس تعلق به اون گروه او رو شاد می کنه

در ضمن وقتی با شخصی به صورت خصوصی دوست هست احساس تعلق دو طرفه هم او رو شاد می کنه یعنی فکر می کنه که به یک نفر تعلق داره و یک نفر هم به او تعلق داره..

انسان نباید نیازهاش رو دست کم بگیره یا اونها رو نادیده بگیره یا اونها رو حقیر بدونه و فکر کنه که خودش فرد حقیری هست که این نیازها رو داره بعد فکر کنه که باید این نیازها رو سرکوب کنه تا فرد قوی باشه…

انسان لازم هست که بپذیره که نیازهایی داره و نباید اونها رو انکار کنه و راه صحیح برآورده کردن اونها رو هم یاد بگیره

در این مورد صحبت کردم و در سایت هست

اینکه انسان نیاز به غذا داره

اینکه انسان نیاز جنسی داره

اینکه انسان نیاز به همدم داره

اینکه انسان نیاز به تفریح داره

در بسیاری از عقاید برخی از این نیازها بخصوص نیاز جنسی تحقیرآمیز قلمداد می شند و سعی می شه در جامعه پنهان نگهداشته بشه…

با پنهان کردن و سرکوب نیاز ، نه تنها اون نیاز از بین نمی ره که از طرق اشتباه ظاهر می شه و آسیب های جبران ناپذیری می زنه …چه در فرد چه در جامعه…

 

 

برسیم به بخش بعدی این نوشته که در مورد عیب جویی بعد از ایجاد رابطه نوشته…

در مورد جستجوی عیب ها هم اشاره کنم به نیاز عشق و احساس تعلق که نوشتم فرد در گروهی عضو می شه که اعضا با او اشتراکاتی دارند

همچنین فرد به طور خصوصی با شخصی دوست می شه که شباهت هایی به او داره

و در بخش هایی هم که به او شباهت نداره سعی می کنه اونها رو شبیه کنه

دو نفر بعد از مدتی زندگی مشترک اگر به همدیگه علاقه داشته باشند و بخوان که به احساس های طرف مقابلشون اهمیت بدند کم کم شبیه هم می شند حتا چهرشون هم کمی به هم شبیه می شه

البته اشکال نداره که افراد برای رشد همدیگه به هم کمک کنند

در گروه نیک اندیشان هم هدف ارتقا خود بود از طریق کمک گرفتن از همدیگه … در دوستی خصوصی دو نفره هم ، دو نفر می تونند برای ارتقا خود از همدیگه کمک بگیرند…

برای این ارتقا اگر ما از عادت های کنترل درونی به جای عادت های کنترل بیرونی استفاده کنیم موفق تر خواهیم بود و دوستی مسیر خوبی طی خواهد کرد…

در مورد عادت ها پیشتر توضیح نوشتم و در سایت هست

و از کتاب ازدواج بدون شکست نوشته دکتر گلسر glasser و ترجمه دکتر صاحبی می تونید کمک بگیرید…

 

 

اگر سوالی هست بفرمایید…

شاداب و سلامت باشید و شب در آرامش و لذت

love making

بیان دوست داشتن و ابراز عشق

درود بر همراهان عزیز

در مورد نوشته فریبا که در نوشته قبلی پاسخی کوتاه نوشته بودم ، توضیحات تکمیلی نوشتم.

 

فریبا نوشته:

سلام جناب یاوریان خسته نباشید
ممنون از مطالب خوبتون مثل همیشه عالی و کاربردی

استاد در این جا فرمودید که بیان احساسات در حال و زمان اکنون مهم هستند و من اینو صد در صد قبول دارم
ولی در قسمت دومش با طرح سوالی که میگه تو مرا دوست خواهی داشت ؟؟ که یعنی احساسی که الان دارم بگونه ای هست که مطمئن باشم تا ابد با تو هستم

از شما این سوالو دارم فرضا زنو شوهر موقع ازدواج مگر نه این که این پیمانو با هم میبندند که تا ابد با هم باشند ؟
این پرسشها از هم طبیعی نیست ؟
مگر نه این که ما ادمها در برابر هر کار و هر احساسی که برای هم بوجود میاریم مسئولیم ؟
این مسئولییت یعنی تو در برابر آن عملکرد تا وقتی با منی باید جوابگو باشی
اینگونه نیست؟؟

استنباط من از حرفهای شما نسبت به اون متن اینه که ..

من اکنون دوستت دارم و احساسم به تو در این زمان اینگونه هست و هیچ تضمینی برای بیان همین احساس در فردا برای تو نخواهم داشت

در پاسخ:

فریبای عزیز وقتی می پرسند چقدر دوسم داری یا تا کی دوسم داری؟ همانطور که نوشتم کافی هست کهفقط جنبه مثبت قضیه به طرف بگیم و نیازی نیست که جنبه منفی اون رو هم متذکر بشیم… احساسی که الان بهت دارم به گونه ای هست که می خوام تا ابد باهات باشم…

البته در ادامه اون می شه جملات مثبت دیگه ای رو هم بیان کرد مثل دلیل اینکه اینقدر دوست دارم اینه که خیلی خوب هستی و با من خیلی خوب رفتار می کنی و …

نیازی نیست شرایطی منفی یا مطالبی منفی ابراز بشه

 

در مورد تئوری انتخاب چندین شب نوشتم و همشون در وبلاگ سایت موجود هستند…

 

ما اگر سعی کنیم که پایه ذهنی خودمون رو قوی کنیم بقیه عملکرد خودمون رو بعد براساس اون خواهیم ساخت

اگر تئوری انتخاب آقای دکتر گلسر رو خوب یاد بگیریم بسیاری از جملاتمون رو می تونیم بر اون اساس طراحی کنیم

به مرور این توانایی رو پیدا می کنیم که هفت عادت کنترل درونی رو جایگزین هفت عادت کنترل بیرونی کنیم

 

اگر به این جملات دقت کنید براساس عادات کنترل بیرونی هستند یعنی به این هدف طراحی شدند که طرف مقابل رو تحت کنترل بگیرند

اما لازمه که ما همیشه خودمون رو تحت کنترل داشته باشیم و جملاتمون رو بر اساس عادات کنترل درونی یعنی ؛ گوش دادن، احترام گزاردن، حمایت کردن،… صحبت همیشگی بر سر مسائل….

 

 

در مورد قسمت پایانی مطلب شما… لازم هست که بیان کنم همانطور که نوشتم ما در مورد احساس اکنون خود صحبت می کنیم تا شرطی برای طرف مقابل خود ایجاد نکنیم … اگر می خواهیم شرط و مسوولیتی برای خودمان ایجاد کنیم قضیه با جملات آن عکس تفاوت پیدا می کند و مسوولیت آن با خود ماست… به طور مثال از منظر شما هنگام ازدواج به طرف مقابل می گوییم که می خواهیم تا ابد با شما باشیم… مسوول این جمله خود گوینده هست دلیل نمی شود که شنونده هرچند وقت یکبار آن را برای گوینده تکرار کند و بگوید تا زمانی که تو به آن جمله ای که گفتی پایبند باشی من دوستت دارم… این می شود کنترل بیرونی و به رابطه آسیب می زند…

 

و در پاسخ به جمله پایانی شما

بله هیچ تضمینی برای آینده وجود ندارد اما اینکه تضمینی برای آینده وجود ندارد دلیلی نمی شود که هر لحظه آن را برای خود و دیگری تکرار کنیم…. هیچ تضمینی وجود ندارد که وقتی دوچرخه سواری می کنیم زمین نخوریم… اگر بترسیم که زمین بخوریم هیچگاه دوچرخه سواری نخواهیم کرد…

درصدها و احتمال ها در زندگی مهم هستند… چند درصد احتمال وجود دارد که یک هواپیما سقوط کند؟

اگر احتمال سقوط هواپیما در جهان ۵۰% باشد چندنفر حاضر می شوند هواپیما سوار شوند

اما شاید احتمال سقوط هواپیما امروزه یک به ۱۰۰ میلیون پرواز باشه

بنابراین احتمال سقوط هواپیما بسیار کم هست و ما هواپیما سوار می شویم…

بنابراین اینکه در آینده یک زوج، احتمال جدایی وجود داشته باشد هم وجود دارد اما لزومی ندارد در موقعیتی جملاتی بیان شود که ما را یاد آینده رابطه بیاندازد..

چه بهتر که همواره جملات مثبت و امیدبخش که احساس امروز ما بیانگر آن هست بیان گردند… احساس امروز من این هست که می خواهم تا ابد با تو باشم… هم احساسم را بیان کردم و هم ابدی بودن رابطه را در جمله خود گنجاندم…

 

شاداب و سلامت باشیم در آگاهی

شبتون در آرامش

 

gratitude

قدردانی

درود بر همراهان عزیز …

با جمله ارسالی خانم ثامنی موافقم و هرکس که قدردان و شکرگزار باشه ، خوشبختی رو لمس خواهد کرد

در این زمینه لازم هست که دو مورد بررسی شوند

خوشبختی و شکرگزاری

خوشبختی یعنی احساس خوبی که فرد در مورد خودش و زندگی خودش داره

این احساس از عوامل مختلفی ناشی می شه

اینکه فرد در زندگی معنایی داشته باشه

اینکه فرد در زندگی هدفی داشته باشه

اینکه فرد از اونچه که داره راضی باشه و اینکه امیدوار هست که با تلاش به آن چیزهای دیگری که می خواد دست پیدا خواهد کرد…

قدر دان بودن دو عامل رو شامل می شه

یکیش اینه که اگر قدردان باشی در حال حاضر از اونچه که داری احساس رضایت و خوشبختی داری

دومیش اینه که اگر قدردان باشی امواجی رو در کائنات از خودت ساطع می کنی که به شما کمک خواهد کرد در آینده به چیزهایی که می خواهی برسی و خوشبخت باشی…

اونهایی که به وجود خدا معتقد هستند قدردانی را شکرگزاری از نعمات خدا تفسیر می کنند و با شکرگزاری و دعا ، خواستار نعمات بیشتر می شند…

 

اونهایی که به وجود خدا معتقد نیستند قدردان داشته های خود هستند یعنی در درون خود نالان نیستند و قدر داشته هاشون رو درک می کنند و با این احساس قدر دانی در درون، انرژی مثبت در خود دارند و با انرژی مثبتی که دارند و با انرژی مثبتی که به کائنات ارسال میکنند در راستای هدفشون پرتلاش اقدام می کنند….

پس قدردانی با هر روشی و هر مسلکی ، خوشبختی را به ارمغان می آورد…

وقتی قدردان داشته های خود هستیم بهتر رفتار می کنیم… با اشیائی که داریم بهتر برخورد کرده و از وسایل خود بهتر و با دقت استفاده می کنیم

 

قدر دوستان و همراهان گرانقدر خود را می دانیم و با دوستان و همراهانی که داریم بهتر رفتار می کنیم و چون انرژی مثبت داریم آنها نیز با ما بهتر رفتار می کنند…

 

و این بهتر بودن ما، امکانات و دوستان و همراهان بهتری برای ما به دنبال خواهد آورد

 

قدر داشته ها و دوستان خود را می دانیم و از ناله کردن دوری می کنیم و انرژی به صورت تصاعدی افزایش می یابد…

قدردان هستیم

سپاس از خانم ثامنی که سبب این موضوع و نوشته شد

 

شاداب و سلامت باشیم در هوشیاری

این روزها هم بهتون خوش بگذره

 

سینا یاوریان – سخنران، مدرس و مشاور روانشناسی

educational program

آموزش و پرورش-برنامه آموزشی

educational program

مهسا داستانی رو فرستاده:

 

شاگرد اول بودم، پدرم یادم داده بود، که من همیشه درس بخوانم، وقتی مهمان می آید زود بیایم سلام کنم و بروم! آرام آرام مهمانهای ما خیلی کم شدند چون مادرم غیر مستقیم گفته بود حواس مرا پرت می کنند!
عیدها همه اش خانه بودیم و من نمی دانستم سیزده بدر یعنی چه ؟
وقتی مدرسه می رفتم، پدرم خودش مرا می رساند آخه مادرم گفت بود نکنه توی سرویس مدرسه حرف بد یاد بگیرم.

پدرم مرا خیلی دوست داشت! وحتی می گفت زنگ تفریح به حیاط نروم !چون ممکن است بچه ها دعوایم کنند !
ومن نه تنها زنگ تفریح مدرسه که تمام زنگهای تفریح عمرم را در اتاقی درس خواندم ! مایه افتخار پدر بودم ! شاگرد اول !
وقتی پدر مرا به مدرسه می رساند شیشه ی اتومبیل را بالا می زد که مبادا حرفی بشنوم ومن تا مسیر مدرسه ریاضی کار می کردم!
وقتی سر سفره می آمدم باید به فیزیک فکر می کردم چون پدرم می گفت نباید لحظه ها را از دست بدهم !

چقدر دلم می خواست یکبار برف بازی کنم، اما مادر پنجره را بسته بود ومی گفت پنجره باز شود من مریض می شوم
من حتی باریدن برف را هم ندیده ام !
من همیشه کفشهایم نو بود چون با آنها فقط از درب مدرسه تا کلاس می رفتم !!من حتی یک جفت کفش در زندگی ام پاره نکردم و مایه افتخار پدرم بودم!

من شاگرد اول تیزهوشان بودم ! تمام فرمول های ریاضی وفیزیک را بلد بودم
ولی نمی توانستم یک لطیفه تعریف کنم !

و حالا یک پزشکم ! چه فرقی دارد تو بگو یک مهندس ! پزشکی که تا الان نخندیده است، مهندسی که شوخی بلد نیست!
من نمی دانم چطور باید نان بخرم! من نمی دانم چطور باید کوهنوردی بروم!
با اینکه بزرگ شده ام اما می ترسم باکسی حرف بزنم ! چون ممکن است حرف بد یاد بگیرم !

من شاگرد اول کلاس بودم ! اما الان نمیدانم اگر مثلا مراسم عروسی دعوت شوم چگونه بنشینم، اگر مراسم عزاداری بروم چه بگویم !
همسایه مان برای ما آش نذری آورده بود نمی دانستم چه اصطلاحی بکار ببرم

یک روز باید بنشینم برای خودم جوک تعریف کنم ! یک روز باید یک پفک نمکی را تا آخر بخورم ! یکروز می خواهم زیر برف بروم ! یک روز می خواهم داد بکشم ، جیغ بزنم !من شاگرد اول کلاسم اما از قورباغه می ترسم ، از گوسفند می ترسم ، مایه افتخار پدر حتی از خودش هم می ترسد !

راستی پدرها ومادرهای خوب و مهربان به فکر شاگرد اول های کلاس باشید
و اگر مادرم را دیدید بگویید پسرش شاگرد اول کلاس درس و شاگرد آخر کلاس زندگی است!!!

آزیتا در مورد این داستان نوشته :

شما واقعا فکر میکنید هستند کسانی اینچنینی
این یک داستان تخیلیه
هیچ بچه ای تا این حد مطیع نیست.

من نوشتم:

درود بر شما همراهان عزیز

 

آزیتای عزیز از متن ارسالی مهسا تعجب کرده… اما شواهدی در مورد این متن در جامعه ما وجود داره…

ماه گذشته موضوع برچیده شدن مدارس تیزهوشان مطرح بود و من موافق این طرح هستم…

در روانشناسی امروز تاکید شده که کودکان و نوجوانان رو از هم تفکیک نکنند

کودکان استثنایی از طیف استثنایی به صورت سندرم داون تا استثنایی به صورت تیزهوش نباید از هم جدا باشند…

کودکان چه دختر و چه پسر باید با هم بزرگ بشند

به چند دلیل…

کودکان معمولی ، کودکانی رو که مشکلاتی همچون سندروم داون دارند رو ببینند و رفتار با اونها رو یاد بگیرند و کمک کردن بهشون رو هم تمرین کنند که یادگیری همدلی رو هم در پی خواهد داشت…

کودکان تیزهوش با کودکان معمولی در تعامل باشند و رفتارهای معمولی رو یاد بگیرند چرا که در جامعه قرار هست با افراد عادی زندگی کنند نه با افراد تیزهوش…

فرد تیزهوشی می گفت هیچکدوم از دوستاش ازدواج موفق نداشتند چون ارتباطات مناسب رو با افراد معمولی یاد نگرفتند…

از طرف دیگه افراد تیزهوش با حضورشون می تونند به افراد معمولی در کلاس ها کمک کنند

داشتن مدرسه ای که همه این طیف ها رو بتونه داشته باشه آسون نیست.. امکانات پیشرفته ای می خواد

کلاس های فوق برنامه برای مشکل دارها و کلاس های فوق العاده برای تیزهوشان هم لازم داره…

البته که اگر می خواهیم جامعه خوبی داشته باشیم باید بر روی آموزش و پرورش درست سرمایه گذاری کنیم…

برگردم به متن ارسالی مهسای عزیز

ایم موضوع فقط در مورد افراد استثنایی نیست در مورد همه افراد می تونه صدق کنه کم یا بیش

در آموزش و پرورش ما ، آموزش رفتار درست نداریم..آداب معاشرت آموزش داده نمی شه

 

فقط علم…ریاضی فیزیک… ادبیات…حتا آموزش داده نمی شه که ادبیات چطور باید به حافظه سپرده بشه…

اگر مدارس پیشرفته که معلم های خوب دارند رو در نظر نگیریم در بقیه مدارس ، دانش آموزا باید خودشون یاد گرفتن رو یاد بگیرند… کسی بهشون نمی گه چکار کنید … درس رو می دن و می گن برید این تمرین ها رو انجام بدید باید والدین دخالت کنند یا دانش آموز کمترین نمره رو می گیره…

پس یادگیری هم خودش یادگیری لازم داره که ما نداریم…

پس این متن در مورد اکثر افراد جامعه ما صادق هست و بیشتر افراد جامعه ما رفتار درست رو یاد نمی گیرند و ما در بزرگسالی اونها ، شاهد مشکلات فراوانشون هستیم و خیلی ها فکر می کنند که مشکل دارند ولی نمی دونند که تقصیر اونها نیست ، تقصیر آموزش و پرورش و جامعه هست که اونها در زندگیشون به مشکل خوردند…

این موضوع رو از ۲۰ سال پیش بارها و به زبان های مختلف نوشتم و گفتم

در جامعه ما ، همه آسیب دیده هستند

تا ۲۰ سالگی ، مسوول پرورش ما خانواده و جامعه بوده اما از اون به بعد مسوول پرورش ما ، خودمون هستیم…

وقتی که کمی عاقل شدیم و ۲۰ سالگی رو رد کردیم لازم هست که به دنبال ارتقا خودمون بریم و از طریق مطالعه کتاب و احوال و شرکت در کارگاه ها خودمون رو هرچه سریعتر رشد بدیم تا بتونیم ارتباطلت سالمی ایجاد کنیم و در زندگی موفق بشیم…

هوش منطقی (ضریب هوشی بالا)موفقیت ما رو تضمین نمی کنه بلکه هوش هیجانی، عاطفی، احساسی ، که منجر به ارتباطات خوب می شه موفقیت ما رو تضمین خواهد کرد….

اگر سوالی یا مطلبی هست در خدمتم….

 

 

سپاس از همراهی شما

شاداب و سلامت باشید

سینا یاوریان – سخنران، مدرس و مشاور روانشناسی

 

 

فاطیما نوشته:

توضیحات و یاداوری ها مفید بود
ممنون🦋

اگر بیشتر از دکتر و وکیل و مهندس
به معلم ها و روند کار اموزشی توجه بشه
دیگه این مشکلات بوجود نمیاد.

که متاسفانه تغییر ذهنیت جامعه سخته

 

من نوشتم:

مهمه که ۱۰ برابر بودجه امروزی به آموزش و پرورش اختصاص داده بشه

فاطیما نوشته:

> که متاسفانه تغییر ذهنیت جامعه سخته

boys-and-girls-friendship

دوستی دختر و پسر در کودکی

درود بر همراهان عزیز

موضوع جالبی مطرح شده

دوستان یک ویدیو ارسال کرده بودند که در آن یک پسر دو ساله دختر ۵ ساله رو با دو دست خود می گیره و اون رو دعوت می کنه که بایسته و مپشتک زدنش رو تماشا کنه…

در زیر این ویدئو نوشته شده بود که پسر مشکل داره…

مشکلی دیده نمی شه

دو جنس از ابتدا به هم گرایش خاصی پیدا می کنند به این خاطر که تشخیص می دن که تفاوت هایی در رفتار وجود داره

برخی از این تفاوت رفتاری به دلیل ذهنی و جسمی هست و برخی هم به دلیل تربیت کلیشه ای این دو که در این مورد نوشتم ولی به خاطر اینکه اعضای جدید داریم باز هم در شبی دیگر خواهم نوشت

به طور خیلی خلاصه بگم که رفتار کلیشه ای پدر و مادر که بین این دو تفاوت قایل می شن سبب می شه که رفتار این دو هم متفاوت باشه

بنابراین پسر یاد می گیره که برای جلب توجه والدین بپر بپر بکنه و معلق بزنه و دختر یاد می گیره که برای جلب توجه والدین ناز و کرشمه بیاد

این دو جنس همین روش جلب توجه رو در جاهای دیگه هم پیش می گیرند

 

از طرفی با دخترها و پسرهای همسن که بازی می کنند تفاوت رفتاری غیرهمجنس ها رو متوجه می شند و به سمتشون کشش پیدا می کنند و مایلند که توجه اونها رو بیشتر به خودشون جلب کنند

بسیاری پسرهای مهدکودک اذعان می کنند که دخترها ناز و لطیف هستند و این پسرها مایل هستند که با دخترها در ارتباط باشند

پسرها همون شیوه جلب توجه کردنی که برای والدین خود یاد گرفتن در مورد دخترها هم به کار می برند و در این ویدیو می بینیم که پسر اول داره برای والدین حرکت ژیمناستیک انجام میده

پسر دوم هم که ناظر این موضوع هست میبینه که دختر چقدر با اشتیاق داره حرکت پسر اول رو نگاه می کنه و مشتاق می شه که هنرش رو نشون بده

هدف پسر اول ، دختر نبود اما نگاه دختر به حرکت پسر باعث می شه که پسر دوم خواهان نگاه دختر به او هم باشه…

همه این موارد براساس شرطی شدگی اتفاق می افته البته بعد از مسایلی که مطرح کردم( رفتار کلیشه ای والدین نسبت به دو جنس، تفاوت رفتاری دو جنس براساس فکر و جسم خود)

این دو جنس از ابتدایی که خودشون رو می شناسند به جنس مقابل گرایش دارند و به روش های مختلف می خوان نظر اونها رو جلب کنند

دخترها هم با نگاه کردن به پسرها اونها رو به سمت خودشون جلب می کنند این روش از کودکی انجام می شه…

اما موضوع همونطور که اشاره کردم کشش به خاطر رفتار متفاوت و ایجاد دوستی با کسانی هست که به نظر جالب میان و هیچگونه ذهنیت جنسی در کودکان وجود نداره…

این موضوع که دو جنس بدون ذهنیت جنسی تا بزرگسالی دوستیابی می کنند در جوامع متمدن دیده می شه و تا زمانی که کشش جنسی خاصی در بین نباشه با هم دوست اجتماعی هست و دوستان زیادی هم از جنس مخالف دارند

 

اما از اونجاییکه در جامعه ایران ارتباط این دو جنس از ابتدا به اونها گوشزد می شه که جنسی هست و باید دوری بشه بنابراین در ذهن این دو جنس خیلی زود تفکرات جنسی نسبت به جنس مقابل شکل می گیره و مانع بزرگ شدن طبیعی و دوستی های طبیعی می شه..

 

در نهایت اینکه در این ویدیو هیچگونه مشکلی مشاهده نمی شه و بچه ها همیشه برای جلب نظر دوستان جنس موافق یا مخالف تلاش می کنند….

اگر سوالی هست در خدمتم…

 

دوستی های پرباری داشته باشید… با سپاس از دوستانی که نظرشون رو در این زمینه نوشته بودند…

شب خوش در آرامش

سینا یاوریان – سخنران، مدرس و مشاور روانشناسی

رشد و ارتقا فردی

درود بر همراهان عزیز

 

رشد و ارتقا فردی ، زوایا و جنبه های مختلف داره و لازمه که از جنبه های مختلف خودمون رشد و ارتقا بدیم…

 

به طور مثال در مورد موسیقی نوشتم. اگه من اینجا فقط تکنیک های روانشناسی ارائه بکنم و فرد به تکنیک ها عمل هم بکنه ولی از طرف دیگه به موسیقی داریوش یا معین گوش بده چه نتیجه ای می تونیم بگیریم…

عوامل مختلفی در زندگی انسان و اجتماع انسانی تاثیر دارند

فرهنگ، اقتصاد ، سیاست ، مذهب…

من قسمت رشد و ارتقا فردی رو به عهده گرفتم که عمده اون رشد فرهنگ هست که فرهنگ شامل سبک زندگی، عقاید ، ادبیات ، موسیقی ، دوستان و محیط اجتماعی و …می شه

چند شب پیش کمی راجع به موسیقی نوشتم

حالا کمی هم به ادبیات نگاه بیاندازیم…

 

دو هفته پیش که در مورد رها کردن یا رها نکردن یار و همسر نوشتم ، نوشتم که تنها راه، گفت و گوش هست و این متن از شعرهای کریس دی برگ رو براتون دیکلمه کردم که کریس دی برگ با شعر و موسیق برای ما از گفت و گوش می گه…

کریس دی برگ با ادبیات به ما آموزش می ده که چی می تونیم بگیم …

 

اون شب از من سوال شد که وقتی یکی ما رو رها می کنه چطور با موضوع کنار بیاییم..این یکی رو هم دکلمه کردم برای اینکه کریس دیبرگ با ادبیات و موسیقی به ما می گه روزهایی رو که با هم کامل بودیم رو یادآوری کنیم و نه روزهایی غم انگیز رو…

تا بتونیم دوران جدایی رو سپری کنیم…

ادبیات ما در ایران چندان کمکی به ما نمی کنه تا بتونیم راه درست زندگی رو پیدا کنیم…

ادبیات ما پر از جداییه

لیلی و مجنون

فرهاد کوه کن و خسرو و شیرین…

در داستان ها فقط خسرو هست که به شیرین می رسه و اونم دلیلش معلومه… خسرو پولدار و قدرتمند هست… تازه بدآموزی هم داره …

 

اینکه دخترها منتظر خسرو باشند نه اینکه یاری بگیرند که با هم زندگی رو بسازند….

در ادبیات معاصر هم داستان های جلف بسیاری داریم از جمله داستان های فهیمه رحیمی و بقیه…

تنها کسی که من می شناسم و در این زمینه به ادبیات و جامعه ما کمک کرده نادر ابراهیمی هست با کتاب های چهل نامه به همسرم و عاشقانه آرام

اگر شما هم کتاب هایی می شناسید که به ادبیات عشق در ایران کمک کردند معرفی کنید.. خوشحال می شم باهاشون آشنا بشم…

 

ادبیات بایستی در خدمت ارتقا فرهنگ باشه…

ما در فیلم های آمریکایی می بینیم که چطور هر قطعه فیلم رفتار مناسب با فرزندان و همسر رو آموزش می ده…

از نظر من فیلم ها هم ادبیات هستند

اگر هم فیلم آمریکایی جاهایی خشونت رو نشون می ده باز هدفش آموزش علیه خشونت هست و طراحی خاصی داره

ولی فیلم های ما پر آموزش های غلط رفتاری و به تصویر کشیدن خشونت ها هست … مثل اینکه خودمون هر روز شاهد خشونت نیستیم و لازمه یکی اونها رو برامون به تصویر بکشه…

مواظب باشیم چه کتابی می خونیم چه فیلمی می بینیم چه موسیقی گوش می دیم….

اینقدر دنبال دیدن سریال هایی مثل شهرزاد نباشیم بشینیم عاشقانه های آرام نادر ابراهیمی و متن شعرهای کریس دی برگ رو بخونیم و بهش گوش بدیم….

سبک زندگیمون رو خودمون تعیین کنیم اجازه ندیم برامون مسیر تعیین کنند…

سبک زندگی یک مبحث گسترده ای هست که یک همایش در این زمینه به زودی خواهم داشت که در کتاب سلامت تن و روان بهش پرداختم…

 

سبک زندگیمون رو خودمون تعیین کنیم اجازه ندیم برامون مسیر تعیین کنند…

 

بیشتر مطالعه کنیم و در جلسات فرهنگی بیشتری شرکت کنیم…

 

امیدوارم که دیشب که شب ولنتاین بود بهتون خوش گذشته باشه و سپندارمذ رو هم برای صمیمیت بیشتر بهانه کنید و باز هم جشن بگیرید…. هر شب را به خاطر با هم بودن جشن بگیرید

 

یک سوال:> با تشکر از شما استاد گرامی میخواستم ببینم با افرادی که از بالا به شما نگاه میکنند چگونه رفتاری باید داشت؟

پاسخ: اهمیتی نداره… اونها یک طرحواره دارند و مشکل دارند و ما نباید بهشون اهمیت بدیم… اگر حساس باشیم می شه نتیجه گرفت که ما هم یک طرحواره خاصی داریم که حساس می شیم…. از یونگ مطلبی فرستادند…

 

هممون طرحواره هایی داریم و همونطور که ماه گذشته در مورد طرحواره ها نوشتم بهتره که وقت بزاریم و از شر طرحواره هامون رها بشیم…

 

داستانهای اساطیر، فرهنگ رو می سازن و به همین خاطر هست که فرهنگ ما با واقعیت جور درنمیاد… لازم هست که از اسطوره های ذهنمون و طرحواره های ذهنمون رها بشیم…

 

واقعیت چیز دیگریست…

 

شاداب و سلامت باشید

شب جمعه آرام و لذت بخشی داشته باشید

 

سینا یاوریان – سخنران، مدرس و مشاور روانشناسی

موسیقی و روانشناسی

درود بر همراهان عزیز

 

 

در مورد موسیقی شاد و غمگین هم صحبت خواهم کرد … اگر نظری دارید اینجا برامون بنویسید…

خیلی وقت بود که می خواستم در مورد موسیقی بنویسم

موسیقی برای ایجاد هیجان یا احساس های خاصی در انسان و حیوانات تولید می شه

موسیقی رو از جنبه های مختلفی می شه دسته بندی کرد

موسیقی شاد یا غمگین

موسیقی لایت یا هیجان برانگیز

موسیقی سنتی، پاپ ، راک ، جاز ، رپ…

 

موسیقی لایت ، به طور معمول موسیقی بدون کلامی هست که آرامش بخش هست…

در موسیقی با کلام ، شعر هم نقش عمده ای داره که خواهم نوشت

در موسیقی سنتی ایران خواننده شعری رو می خونه در یک دستگاه خاص و موسیقی در همون دستگاه به گونه ای نواخته می شه که انگار همون شعر زمزمه می شه…

موسیقی سنتی از نظر بسیاری از افراد نسل جدید غمگین تلقی می شه…

خواننده های سنتی گاهی از دستگاه هم استفاده نکرده و تصنیف می خوانند که موسیقی طراحی شده خاصی داره و به پاپ نزدیک می شه و گاهی شاد هست…

هدف من بیشتر بیان هماهنگی خواننده و موسیقی هست…

آنچه از این به بعد می نویسم نظر خودم هست و در جایی نشنیده و نخوانده ام و اگر یک موسیقیدان اینگونه تحلیل می کرد می توانستیم بهره مند شویم

خواننده نیز یکی از اجزای گروه هست که ساز او حجره و شعرش هست

بنابراین اگر یک نفر در گروه سنتور می نوازد… یک نفر تار ، یک نفر هم می خواند…

خواننده جدای از جمع نیست و موسیقی که طراحی می شود تکلیف خواننده هم در آن مشخص و هماهنگ هست…

همانطور که اشاره کردم در موسیقی سنتی این هماهنگی به طور کامل بین اجزای گروه در یک دستگاه وجود داره

ما در پاپ موضوع حساس تر می شه…چراکه طراحی موسیقی سبک خاصی داره و دستگاه خاصی هم نداره…

در موسیقی سنتی معمول هست که از شعرهای شعرای معروف کلاسیک استفاده می شه

در موسیقی پاپ شعرهای مختلف شاد و غمگین استفاده می شه

در موسیقی پاپ لحن ها محزون یا شاد رو از خواننده داریم…

حال می رسم به اصل مطلبی که می خواستم بنویسم…

در موسیقی پاپ ایرانی در بسیاری موارد شاهد هستیم که شعر و لحن و موسیقی با هم همخوانی ندارند…

یک موسیقی به دستت می رسه و کلی هم تعریفش رو کردند ، شما شروع می کنی به گوش دادن، موسیقی شاد رو می شنوی و تازه شروع کردی به لذت بردن که یک صدای محزون غمگین با یک شعر شاد یا غمگین رو می شنوی و همه چیز در مغزت به هم میریزه…

 

این موضوع بسیار مهمی هست که عامل مهمی در به هم ریختگی احساسات یک ایرانی شده…

یک موسیقی شاد با یک صدای غمگین در ذهن پیوند می خورند حال شعر شاد هست یا غمگین اون هم یک پیوند دیگه…

حالا هر وقت اون موسیقی شاد رو می شنوی مغز گیج هست که شاد بشه یا غمگین..

بعد وقتی که از دوستت می پرسی چرا یهو دپرس شدی می گه نمی دونم…

صداها بسیار مهم هستند و در حال و هوای ما تاثیر بسیاری دارند…

مواظب باشیم که چی گوش می دیم چون بعد همون احساس در یک موقعیت دیگه فراخوانی می شه و ممکنه کل اون روزمون یا کارمون رو خراب کنه

ادامه رو توضیح بدم

فکر نکنم تا حالا شنیده باشید که کسی از داریوش و امید و معین و… ایراد بگیره…

وقتی که موسیقی با عنوان ۲۰۰۰ از داریوش اومد بسیار معروف شده بود

سال ها بعد که یک نفر برام پخشش کرد و گفت این همون ۲۰۰۰ معروف داریوش هست

یک موسیقی پر از هیجان شروع می شه مثل موسیقی جنگ ستارگان و یکهو یک صدای غمگین که به هیچ عنوان با موسیقی همراه نیست و در دنیای خودش می خونه رو می شنوید…

موسیقی برای خودش و خواننده هم برای خودش … به نظر میاد که در دو جاده متفاوت بدون توجه به هم دارند می رند….

اکثر کارهای معین هم همینطوره

در کارهای معین و امید یک موسیقی شاد و یک شعر شاد رو داریم که با صدای بسیار محزون خونده می شه

خوب شما از اون به بعد اگه بخوای یک شعر شاد رو بخونی اتوماتیک غمگین می خونیش!!!

شادی با غم یک چیز عجیبی در مغز

خوب این ایرانی چطور شادی رو بفهمه؟!!!!

اکثر موسیقی های ترکی استانبولی غمگین هست اما در اونها موسیقی و خواننده و شعر همه غمگین و هماهنگ هستن و شنونده تکلیف خودش رو می دونه که به چی داره گوش می ده و می تونه انتخاب کنه که گوش بده یا نده…

موسیقی و شعر و صدای ابی هم هماهنگ هست و خوشحالم که چنین فردی با اون صدای قوی و ذهن موسیقایی قوی هم داریم…

شادمهر عقیلی هم تکلیفش معلوم نیست… در بسیاری مواقع موسیقی شاد هست اما خواندن ایشون همیشه غمگین و بیشتر شعرهاش هم غمگین

برسم به موسیقی تصویری…

همانطور که نوشتم صدای خواننده یکی از سازهای گروه هست

 

حال رقصیدن هم ساز دیگری است که موسیقی رو به تصویر می کشه

همانطور که حنجره خواننده یک ساز هست

بدن رقصنده هم یک ساز هست که موسیقی رو به نمایش میزاره

شما اگر صدای یک موسیقی تصویری رو قطع کنید و فقط رقصنده ها رو تماشا کنید باز هم موسیقی رو احساس خواهید کرد…

 

رقص رو موسیقی تصویری می نامم.

 

اما در ویدیویی ، شعر و موسیقی و رقص شاد هست اما صدای خواننده محزون هست و قلب و مغز درگیری عجیبی در احساس پیدا می کنه…

 

خوشحال می شدم که نظرات شما رو هم داشتیم و می خوندیم…

اگر سوالی یا نظری هست بفرمایید…

 

شاداب و سلامت باشید

 

شب خوش و آرامی رو سپری کنید

 

دوستان موسیقی و رقص ارسال کرده بودند و نظراتی نوشته بودند که چنین پاسخ نوشتم:

 

درود و سپاس ،

  • بله شعر و موسیقی شاد هست اما معین با گریه اون شعر شاد رو می خونه….شعرش هم از نظر روانشناسی مورد داره می گه غم عشق تو چاره من…. پس ما رعایت می کنیم و در این گروه از این موسیقی های گیج کننده مغز و قلب رو ارسال نمی کنیم… هرکسی دوست داشت می تونه بره توی اون سایتی که شما معرفی کردید هرچقدر که دلش می خواد معین و امید و هایده گوش بده و افسردگی بگیره بعد بیاد به من پول بده که خوبش کنم‌.. اینا بیشتر به فکر رونق کاسبی من هستند.

 

  •  این یکی هم غمگین می خونه و حال و هوای فرد رو به غم سوق می ده…

 

  • در این یکی خواننده و موسیقی هماهنگ هستند هرچند که کمی غم در لحنش هست ولی قابل چشم پوشی هست…

 

  • اینم که مثل رقص قبلی با موسیقی غمگین سعی دارن که شاد باشند و برقصند!!!!! البته قبلی موسیقی شاد بود و خواننده محزون ولی این یکی موسیقی و خواننده همه غمگینه…

 

  • نوشتم که برای تولید هیجان در انسان و حیوانات استفاده می شه… و در فیلم هایی که برای تبلیغات جنگ و تبلیغات دیگه استفاده می شه بسیار تاثیر گذار هست و چه خوب بود که آهنگ سازها و خواننده های ما متوجه بودند و در مردم شادی بیشتری ایجاد می کردند…
  • نمونه موسیقی که صدای خواننده در هماهنگی کامل با دیگر سازهای گروه هست… هم از نظر جنس صدا ، هم تن صدا، هم لحن ، هم موسیقی…

البته امروزه شاهد موسیقی ها و خواننده های جدید هستیم که خیلی بهتر عمل می کنند مثل زندوکیلی و خسروی…

بعضی وقت ها سبک رپ هم خوب درمیاد… بعضی وقت ها…

شاداب باشید…

سینا یاوریان – سخنران، مدرس و مشاور روانشناسی