در حادثه زلزله کرمانشاهان مردم ایران بسیار خوب عمل کردند و من به نوبه خودم می خواهم که سپاس خودم را به این مردم غیرتمند اعلام کنم.
کمکها به حدی بود که نیازهای اساسی مردم منطقه را پوشش داد و حال نوبت مسوولین هست که بازسازی رو قبل از آغاز سرما شروع کنند، چراکه در توان مردم نیست که بتوانند برای همه آسیبدیدگان کانکس و خانه تدارک ببینند.
مردم حساس، احساسی و هیجانی ما در هیچ حادثه مشابهی کم نگذاشتهاند و تا جایی که اطلاع پیدا کردهاند و در توانشان بوده اقدام کردهاند. جا داره که این حرکتها و هیجانها رو حفظ کنیم تا خاموش نشوند و بعد از اینکه مشکلات حادثه پیش آمده تا حدودی رفع شد این هیجانها رو سوق بدیم به سوی فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی. برای روشن شدن بیشتر موضوع مثالی مینویسم.
اگر یک روز از خواب بیدار بشویم و ببینیم که ۲۰ کیلو چربی و چاقی با شکمی به جلو برآمده پیدا کردیم به طور شدید ناراحت میشویم و افسردگی میگیریم. اما اگر به مرور در طول یک سال، شکم ما جلو بیاید و همان ۲۰ کیلو اضاقه وزن را نسبت به سال گذشته داشته باشیم، چندان متوجه وخامت اوضاع نمیشویم. زلزله کرمانشاه مثل همان از خواب بیدار شدن با ۲۰ کیلو وزن اضافه است.
اما وضعیت جامعه ما بسیار وخیم است. وضعیت زنانی که ناچار به تن فروشی هستند، بچه های کار یا خیابانی، افرادی که به دلیل نبود آموزش فرهنگ در خشونت ها و رانندگی ها آسیب می بینند و مسائل بسیار از این دست در جامعه ما بیداد میکند. در حال حاضر ما در جامعه چنین وضعی پیدا کردهایم که صدها کیلو وزن اضافه را در جامعه به مرور تجربه کردهایم و به خاطر اینکه به آن عادت کردهایم واکنش شدیدی نسبت به آن نشان نمیدهیم.
من از دوستانی که همت کردند و در حادثه تلخ کرمانشاهان پا پیش گذاشتند ، مردم را بسیج کردند و کمکها را جمعآوری کردند خواهش میکنم که این هیجانهایی را که در دل مردم روشن شده، آگاهانه حفظ کنند و روشن نگهدارند و بعد از برگشت به شهرهای خودشان آن شعلههای احساسی را به آگاهی سوق داده و برای تشکیل تشکلهای مردمنهاد اقدام کنند و در جهت ارتقا فرهنگ و رفاه جامعه همه روزه تلاش کنند و صحنه را ترک نکنند. مردم ما در امر خیریه، فعالان خوبی هستند، امید که در کنار آن در مقوله آموزش فرهنگی نیز فعال شوند و با این کار هم در جامعه همواره سودمند باشند و هم بر کار مسولان نظارت داشته باشند.
سینا یاوریان
سخنران، مدرس و مشاور روانشناسی