شما جز کدوم دسته از آدما هستید؟ یه دسته هستند که اعتقاد دارند شرایط زندگی پدر و مادرشان باعث شده خوشبخت نباشند و زندگی موفق نداشته باشند. یه دست هم نظرشون اینه که زن و بچه جلوی پیشرفتشون رو گرفته و اگه اونا تو زندگیشون نبودند، الان شرایط خیلی بهتری داشتند و آدم های خارق العاده ای بوده اند. یه دست هم هستند که اتفاقا کم هم نیستند، اینها به شدت معتقدند که جامعه، دولت، حکومت و خلاصه ساختار مدیریتی حاکم شرایط را برای او را سخت کرده و اینا دارن توی شرایط از دست میرند.
یعنی باید از طرف دولت و حکومت ساپورت می شدند و چون حمایت نشدند، نتونستند پیشرفت کنند و موفق بشن. اما یه عده ای هم هستند که اعتقاد دارن خداوند عالم در حقشون کوتاهی کرده. میگن ما تو یک کشور درست حسابی که به دنیا نیومدیم که هیچ، خانواده و کس و کار درست حسابی هم که نداشتیم. حتی خود خدا هم استعداد و توانایی خاصی به ما نداده که بتونیم آدم های موفق و شایسته ای باشیم. خلاصه اینکه میگن از هیچی شانس نداشتیم.
اما حالا یک نکته؛ ما در روز از اخبار، از این ور، یا اصلا به این دور و بری هامون کسانی رو میبینیم، یا داستان کسانی را می‌شنویم که خانواده موفقی نداشته اند یا اصلاً پدر و مادری نداشتن، شرایط مالی مناسبی هم نداشتند و اتفاقاً از بعضی از نعمت های عادی هم محروم بودند. مثلاً معلولیت یا بیماری خاصی داشتند و خلاصه شرایط زندگی شون مناسب نبوده، ولی الان انسانهای موفقی شدند و به جاهای خوبی رسیدند/.
اگر از من بپرسن میگم زندگی این ادم ها فقط و فقط یک نکته داره. اونم اینه که این آدم ها تصمیم گرفتن به جای غر زدن و شکایت کردن مسئولیت همه زندگیشون رو خودشون به عهده بگیرند. در واقع اونا به دنبال مقصر نرفتند. منتظر هم ننشستن که یکی بیاد و نجاتشون بده فقط یه روزی یک جایی تصمیم گرفتند مسئولیت زندگی شون رو خودشون قبول کنن. یادمون باشه اولین قدم و مهمترین قدم برای تغییر شرایط ،پذیرش شرایط هست.
اما سوال اینجاست که از کجا بدونیم که با قبول این شرایط باید چه جور زندگی کنیم؟ ما در کارگاه اختیار، انتخاب و مسئولیت پذیری به شما از قدرت فوق العاده اختیار میگیم و با هم یاد می گیریم که چجوری میشه از یک زندگی اجباری و تک انتخابی به سمت زندگی با انتخاب های آگاهانه سفر کنیم. زندگی با باور به قربانی شدن و مجبور بودن و زندگی اختیاری با پذیرش انتخاب همه شرایط موجود، دو سبک زندگی کاملا متفاوت هستند. فقط این ما هستیم که باید تصمیم بگیریم آیا می‌خواهیم از روی صندلی قربانی بلند بشیم یا نه. یادمون باشه نمیشه جلوی خیلی از طوفانهای زندگی را گرفت، ولی میشه با آگاهی و آمادگی های زندگی رو به سلامت به مقصد رسوند.
مطالب مرتبط در همین سایت
با انتخاب دکتر یاوریان به عنوان مربی خود: