توضیحات

لینک خرید 

امروزه ما واقفیم که سلامت تن و روان به هم وابسته هستند. از قدیم الایام نیز گفته شده ؛ “عقل سالم در بدن سالم.”

این دو یعنی تن و روان مستقل از هم نیستند و برای سلامت تن نیاز به روان سالم داریم و بالعکس برای داشتن روان سالم نیاز به تن سالم داریم.

در این کتاب سلامت هر دو وجه تن و روان مورد بررسی قرار می گیرد و روش های بسیاری جهت حفظ هر دو ارائه می شود.

به طور نمونه با افزایش استرس که یک موضوع روانی هست، قدرت سیستم ایمنی بدن که یک موضوع جسمی هست افت پیدا می کند.

ضروری هست که همه ما به دنبال سلامت اولین هدیه خود یعنی تن و روان خود باشیم.

در این کتاب، دکتر یاوریان مجموعه ای از جنبه های مختلف رویکردهای سلامت تن و روان را گردآورده تا شما بتوانید با انتخاب خود سبک خاص زندگی خود را ایجاد کنید.

به سبک های زندگی مختلف پرداخته شده ، فلسفه و سبک زندگی شرقی و غربی مورد مقایسه قرار گرفته و در نهایت به روش اتحاد تن و روان پرداخته شده است.

نکات بسیار دیگری هم در این کتاب در مورد سلامتی تان می توانید پیدا کنید..

این کتاب توسط دکتر سینا یاوریان تالیف شده است.

اسم دوم این کتاب ؛ ” سبک زندگی سالم – سلامت تن و روان” می باشد، که  در ۱۴۰ صفحه تنظیم شده است.

دوستانی که نمی توانند در کارگاه “سلامت تن و روان” حضور یابند می توانند از این کتاب بهره بگیرند یا همزمان با حضور در کارگاه “سلامت تن و روان” به کتاب نیز به عنوان مرجع مراجعه کنند.

معرفی نویسنده کتاب؛

دکتر سینا یاوریان در دوره کارشناسی ارشد رشته روانشناسی عمومی تحصیل جسته و

رویکرد او در مشاوره روانشناسی، طرحواره درمانی یانگ و واقعیت درمانی گلسر می باشد.

پیش‌گفتار

هرکه او بیدارتر، پُردردتر

این مصرع از مولوی را نوشتم که هشدار بدهم اگر این کتاب را مطالعه کنید، آگاه‌تر خواهید شد و دردتان نیز افزون خواهد شد، پس تصمیم خود را از همین آغاز بگیرید که خواندن را ادامه دهید یا آن را کنار بگذارید. از نوجوانی جمله‌ای از پدرم با همین مضمون: «هرکه بیش داند بیش کشد» را شنیده‌ام و بارها آن را تجربه کرده‌ام. به این معنا که هرکس بیشتر متوجه مشکلات خود و اطرافیان خود باشد، درد بیشتری خواهد چشید. مثلاً هنگامی که افراد متمدن از تلویزیون، زندگی بدوی قبایلی در آفریقا را مشاهده می‌کنند، غمگین می‌شوند که چطور این افراد با این امکانات کم و با مشقت زندگی می‌کنند؛ درحالی‌که اهالی این قبایل حاضر نیستند زندگی خود را با وسایل مدرن تجهیز کنند و بهتر زندگی کنند و با همان وسایلی که دارند راضی و خشنودند و دردی ندارند. اگر فرزندی از این قبیله به دنیای متمدن پا بگذارد و رشد کند و با زندگی متمدنانه و راحت آشنا شود و به قبیله برگردد و آن زندگی راحت را به افراد قبیله پیشنهاد دهد، به‌خصوص افراد مسن قبیله‌، پیشنهاد او را نخواهند پذیرفت، و فرزند آن قبیله که اکنون متمدن شده و به عذاب اهالی قبیله واقف گشته، با وجود زندگی خوب خود، به‌خاطر اهالی قیبله در درون خود درد خواهد داشت، به این دلیل که نمی‌تواند اهالی قبیله را برای استفاده از این امکانات خوب آگاه کند. پس ما هرچه آگاه‌تر باشیم، زندگی بهتری خواهیم داشت، در حین اینکه درک بیشتری از مسائل خواهیم داشت و ممکن است این درکِ بیشتر در برخی اوقات سبب درد درونی برای ما شود. مسلماً اگر برای رفع درد تلاش کنیم، آگاه‌تر می‌شویم و مسائل بیشتری را حل خواهیم کرد و به موازات آن درکِ بیشتر، دردِ بیشتر را نیز تجربه خواهیم کرد، و این، ادامه خواهد داشت. نتیجه اینکه، زندگی بدون درد وجود ندارد، فقط می‌توان زندگی را با اندوخته‌های آگاهانۀ بیشتر، بهتر زیست و بسیاری از دردها را ـ همچون از دست دادن عزیزی ـ با آموختن روش‌های مختلف، بهتر تحمل کرد.

جملۀ دیگری را در ادامۀ جملۀ پیشین بیان می‌دارم: «هرکه بیش کشد بیش داند». در واقع این جمله را مؤلف از جملۀ پیشین استخراج کرده است و بیان‌کنندۀ زندگی شخصی او و بسیاری از افراد بوده است. به این معنا که هرچه سختی‌های بیشتری را از سر گذرانده باشی، اطلاعات و آگاهی بیشتری کسب خواهی کرد. البته این به شرطی محقق خواهد شد که شما تسلیم مشکلات نشوید و برای مشکلات و درد‌های خود به دنبال راهکار رفته باشید و دانش و مهارت جدید به آموخته‌های خود افزوده باشید. نیچه می‌گوید: «آنچه مرا نکشد، قوی‌ترم می‌کند». بسیاری اوقات از بنده پرسیده‌اند که این حجم از اطلاعات که در این کتاب و کارگاه‌ها بیان می‌شوند چگونه به دست آمده‌اند. پاسخ من به این سؤال همین جملۀ «هرکه بیش کشد بیش داند» بوده است.

از آنجا که مشکلات بسیاری را به دلیل تن و روان خاص خود از سر گذارنده‌ام و همچنین تسلیم مشکلات نیز نشده‌ام، تا کنون که در دهۀ پنجم زندگی خود قرار دارم اطلاعات بسیاری کسب کرده‌ام. دو نمونه از مشکلاتی را که داشته‌ام، بیان می‌کنم: حدود ۱۴ سال داشتم که با پدرم و برادرانم به ساحل دریای گیلان رفته بودیم. از ساعت ۹ صبح با برادرانم حدود دو ساعت، آب‌تنی کردیم. فردای آن روز از بین ۴ برادر، من تنها کسی بودم که روی شانه‌هایم تاول‌های بزرگ و آب‌دار آفتاب‌سوختگی داشتم. پوست من نازک بود و ناگزیر بودم که بیشتر مراعات کنم. نمونۀ دیگر: هر جمعه برای پیک‌نیک به باغی می‌رفتیم و وسطی بازی می‌کردیم، ناهاری که مادرم آماده کرده بود را آنجا نوشِ جان می‌کردیم. از درخت‌ها بالا می‌رفتیم و کوه و دره‌های اطراف را می‌پیمودیم و سرشار از لذت بودیم. ۱۲ سالم بود و یک‌بار با خانوادۀ عمۀ عزیز به همین باغ رفته بودیم. من و برادرم از درخت گردو بالا رفته بودیم و روی شاخۀ بزرگی به ارتفاع دو متر نشسته بودیم و اطراف را تماشا می‌کردیم. پسرعمۀ عزیز از درخت بالا آمد و ما را به شوخی و به قصد ترساندن کمی هل داد. هر دومان از درخت پایین افتادیم. برادرم با صورت به زمین آمد و پیشانی‌اش به ریشۀ درختی که روی زمین گسترده بود، برخورد کرد و زخم کوچکی برداشت، اما به سلامت از

زمین برخاست. آن‌طرف‌تر من به پشت روی ریشه افتادم و کمرم درد شدیدی گرفت و با داد و بیداد درخواست کردم من را از زمین بلند کنند. پدر و مادرم بالای سرم حاضر شدند و پرسیدند که چطور بلندت کنیم؟ از آن‌ها خواستم که یکی پاهایم را بگیرد و یکی دست‌هایم را و مرا ‌روی زیرانداز بگذارند. وقتی چنین کردند، بهتر شدم و نشستم. فردای آن روز پدرم برای معاینه من را پیش یک شکسته‌بند برد. شکسته‌بند، مهره‌های کمرم را جا انداخت و حکم کرد که ۱۵ روز استراحت کنم. بعد از ۱۵ روز استراحت در خانه دردی نداشتم، اما هرگاه در بازی والیبال برای زدن اسبک یا آبشار می‌پریدم و کمرم به داخل قوس برمی‌داشت، مهرۀ کمرم به داخل می‌رفت و درد سراغم می‌آمد، تا زمانی که یک نفر با دست‌های بزرگ را پیدا می‌کردم و به او آموزش می‌دادم که چطور مثل شکسته‌بند، مهرۀ کمرم را که فرو رفته بود، به بیرون هدایت کند. ‌اما به این بسنده نکردم و شروع کردم به تقویت عضله‌های فیلۀ کمرم. یکی از اصلی‌ترین تمرین‌ها، راه رفتن به روش پامرغی در حیاط خانه یا در اتاق بود. این تمرین‌ها را به قدری ادامه دادم و عضله‌های کمرم به قدری سفت شدند که نه تنها هنگام ورزش، مهرۀ کمرم جابه‌جا نمی‌شود که در هنگام بلند کردن جعبه‌های سنگین، البته نه چندان سنگین و به روش صحیح نیز مشکلی برای کمرم پیش نمی‌آید.

نمونه‌هایی از این دست بسیار هستند و به این دو نمونه بسنده می‌کنم و این نکته را یادآور می‌شوم که مسائل و مشکلات بسیار به همراه ویژگی‌های شخصیتی من که داشتن پشتکار یکی از آن‌هاست، سبب جمع‌آوری این حجم از اطلاعات بوده است. البته در این ویرایش اول چندین مورد جامانده‌اند که امیدوارم در ویرایش‌های بعدی به آن‌ها نیز بپردازم.

از این طریق، کتاب را به پدرم؛ اسرافیل یاوریان تقدیم می‌کنم که با ۶۰ سال (۱۳۳۹-۱۳۹۹) خدمت فرهنگی به جامعۀ ایران، نمونه و الگوی من بود و راهش ادامه خواهد یافت. در اینجا از آقای پایدار، ناشر محترم این کتاب سپاس‌گزارم که با گشاده‌رویی در جهت رفع مشکلات ساختاری و نوشتاری این کتاب همراهی کردند تا این کتاب به دست شما خوانندۀ محترم برسد. از خانم فرزانیان نیز سپاس‌گزارم که در ویرایش این کتاب کمک شایانی مبذول داشتند. از شما خوانندۀ محترم نیز

سپاس‌گزارم که برای رشد خود این کتاب را تهیه کرده‌اید، چراکه رشد تک‌تک ما، سبب زندگی بهتر برای همۀ ما خواهد بود. از شما خوانندۀ محترم خواستارم که از طرح سؤال‌های خود اِبایی نداشته و با ایمیل، هرآنچه برای شما در خصوص مطالب این کتاب یا مسائل دیگری در زمینۀ سلامت تن و روان سؤال است از من بپرسید، اگر خودم توان پاسخ‌گویی داشتم برایتان خواهم نوشت، یا با کمک اساتید پاسخ خواهم داد، یا شما را به متخصص آن ارجاع می‌دهم. تسلیم و درماندۀ مشکلات نشوید و با پشتکار، سلامت تن و روان خود را پیگیری کنید.

با سپاس فراوان

دکتر سینا یاوریان

sina.yavarian@gmail.com

فهرست

مقدمه………………………………………………………… ۱

فصل اول   سبک زندگی………………………………………. ۵

سبک زندگی………………………………………………. ۷

وراثت………………………………………………….. ۱۰

تغذیه……………………………………………………. ۱۱

ورزش………………………………………………….. ۱۱

خواب…………………………………………………… ۱۳

ارتباطات……………………………………………….. ۱۸

روانشناسی………………………………………………. ۱۸

پزشکی…………………………………………………. ۱۹

مراقبت از چشم………………………………………….. ۲۰

تنفس……………………………………………………. ۲۳

خوشبینی………………………………………………… ۲۴

فصل دوم   علم و عرفان…………………………………….. ۲۷

ارتباط عرفان و روانشناسی………………………………. ۲۹

علم شرقی و علم غربی…………………………………… ۳۰

هومئوپاتی………………………………………………. ۳۱

بلورهای آب…………………………………………….. ۳۴

آشنایی با یوگا……………………………………………. ۳۵

هاله…………………………………………………….. ۳۹

آشنایی با طب سوزنی……………………………………. ۴۱

ماساژ…………………………………………………… ۴۲

کایروپراکتیک…………………………………………… ۴۳

فصل سوم   آسایش تن و روان………………………………. ۴۷

آشنایی با فرکانس امواج مغز و خواب…………………….. ۴۹

آشنایی با انواع آرامش، تمرکز و مراقبه…………………… ۵۳

آشنایی با هیپنوتیزم و کارکرد درمانی آن……………… ۵۹

نوروفیدبک و بایوفیدبک…………………………………. ۶۵

فصل چهارم   چاکراها……………………………………….. ۶۷

آشنایی با چاکراها به‌عنوان مراکز انرژی بدن……………… ۶۹

چاکرای ۱ یا مولاداهارا………………………………….. ۷۶

چاکرای ۲ یا سوادهیستانا………………………………… ۷۷

چاکرای ۳ یا مانی‌پورا…………………………………… ۷۷

چاکرای ۴ یا آناهاتا………………………………………. ۷۸

چاکرای ۵ یا ویشودهی…………………………………… ۷۹

چاکرای ۶ یا آجنا………………………………………… ۸۰

چاکرای ۷ یا ساهاسرارا………………………………….. ۸۰

فصل پنجم   بیداری چاکراها…………………………………. ۸۳

تمرین کگل……………………………………………… ۸۵

تمرین برای چاکرای ریشه……………………………….. ۸۹

تمرین برای چاکرای خاجی………………………………. ۹۰

تمرین برای چاکرای خورشیدی…………………………… ۹۱

تمرین برای چاکرای قلب…………………………………. ۹۲

تمرین برای چاکرای گلو…………………………………. ۹۴

تمرین چاکرای چشم سوم…………………………………. ۹۴

تمرین چاکرای تاج………………………………………. ۹۵

فصل ششم   کسب و حفظ سلامت از طریق جریان انرژی بدن…. ۹۷

جریان انرژی در بدن……………………………………. ۹۹

تبریک………………………………………………… ۱۰۰

تمرین پیشرفتۀ جریان انرژی……………………………. ۱۰۰

کندالینی……………………………………………….. ۱۰۲

انتقال انرژی…………………………………………… ۱۰۴

فصل هفتم   جریان انرژی بدن و نیروی جنسی……………… ۱۰۵

کنترل نیروی جنسی از طریق جریان انرژی بدن…………. ۱۱۰

یین و یانگ……………………………………………. ۱۱۱

آنیما و آنیموس…………………………………………. ۱۱۴

شیوا و شاکتی………………………………………….. ۱۱۶

جریان انرژی دونفره…………………………………… ۱۱۸

منابع……………………………………………………… ۱۲۳

پیوست ۱…………………………………………………. ۱۲۵

پیوست ۲…………………………………………………. ۱۲۷

پیوست ۳…………………………………………………. ۱۲۸

مقدمه

سازمان جهانی بهداشت[۱] (WHO) سلامتی را نه فقط به معنای عدم وجود بیماری یا ناتوانی بلکه به عنوان حالتی از رفاه کامل جسمی، روانی و اجتماعی تعریف می‌کند. این تعریف شامل سه بعد اصلی می‌شود:

• سلامت جسمی: به وضعیت بدنی و عملکرد اعضای بدن اشاره دارد.
• سلامت روانی: به وضعیت عاطفی و روانی فرد اشاره دارد.
• سلامت اجتماعی: به توانایی برقراری و حفظ روابط مثبت و سالم با دیگران اشاره دارد.

در سال ۱۹۸۴ ، WHO  تعریف خود از سلامتی را گسترش داد تا شامل توانایی داشتن یک زندگی ایده‌آل از نظر اقتصادی و اجتماعی نیز باشد. این به معنای دسترسی به منابع و فرصت‌هایی است که برای یک زندگی خوب و شایسته ضروری هستند.

سلامت در اقلیم آسودگی‌ست

کزین بگذری جمله بیهودگی‌ست

نظامی گنجوی در این بیت بر اهمیت و ارزش سلامت تأکید می‌کند و می‌گوید که سلامت در شرایط و محیطی حاصل می‌شود که دارای آرامش و آسودگی باشد و هر چیزی غیر از آن بی‌اهمیت و بیهوده است.

بنابراین سلامتی فقط به معنای عدم بیماری نیست، بلکه یک وضعیت کلی از توانمندی و رفاه است که سه بعد اصلی دارد؛ جسمی، روانی و اجتماعی. عوامل اجتماعی و اقتصادی مناسب به چه روش‌هایی می‌تواند به رشد سلامت کمک کند؟ هر سه بعد سلامت جسمی، روانی و اجتماعی متاثر از آموزش و اقتصاد است. آموزش که عامل توانمندسازی فرد نامیده شده است می‌تواند افراد را در انتخاب روش‌های دست‌یابی و حفظ سلامت همراهی کند و اقتصاد می‌تواند اجرای این انتخاب‌ها را عملی کند. روابط اجتماعی مثبت و سالم با دیگران نیز نه تنها می‌تواند عاملی برای توسعه آموزش و ارتقا اقتصاد فرد باشد، بلکه می‌تواند از نظر آرامش روانی نیز بسیار مفید واقع شود. از طرف دیگر به نظر می‌رسد که عامل مرتبط دیگری نیز در سلامت فرد نقش داشته باشد که در پاراگراف بعدی پیگیری می‌شود.

در فرهنگ لغات مِریام_وبستر[۲]، هوش این‌گونه تعریف شده است: «توانایی یادگیری یا درک یا کنار آمدن با شرایط جدید یا سخت و همچنین توانایی به کارگیری دانش در جهت تغییر محیطِ خود». همچون «هوش هیجانی» که افزایش آن به کنترل و مدیریت بهینۀ هیجان‌های ما کمک می‌کند، می‌توانیم دانش خود را نیز در بارۀ تندرستی ارتقا دهیم و با به کارگیری این دانش، ‌توانایی خود را برای حفظ سلامتِ جسمی و ذهنی خود بهبود بخشیم و با انجام این کار در واقع «هوش سلامت»[۳] خود را توسعه دهیم.به اقدامات و فعالیت‌های آگاهانه، اکتسابی و هدفداری که فرد برای حفظ حیات و ارتقای سلامت خود و خانواده‌اش انجام می‌دهد و حیطه‌های سلامت جسمی، روانی و اجتماعی را دربرمی‌گیرد خود‌مراقبتی می‌گویند. برخی از افراد در خصوص سلامت خود نظری ندارند، برخی نگران سلامتی خود هستند اما پیگیر سلامت خود نیستند و بسیاری دیگر نگران سلامت و پیگیر سلامت خود هستند. این موضوع یک طیف را به ما می‌نمایاند که افراد در ابتدا و انتهای این طیف دارای «هوش سلامت» متفاوتی هستند. در این کتاب اطلاعات بسیاری در زمینه سلامت درج شده است که شما از طریق مطالعه و کاربست مستمر آن‌ها در زندگی خود، «هوش سلامت» خود را افزایش خواهید داد و با «هوش سلامت» بالا و خودمراقبتی مداوم، نه تنها به تندرستی خود بلکه به سلامتِ اطرافیان خود نیز کمک خواهید کرد.

یکی از جنبه‌هایی که در توسعۀ دانشِ سلامت باید به آن توجه شود، سبک زندگی است. سبک زندگی ما برگرفته از مجموع روش‌هایی ‌است که برای خود در زندگی برگزیده‌ایم و از عوامل گوناگونی تأثیر می‌پذیرد. برخی از عواملی که در سبک زندگی فرد اثرگذار هستند عبارت‌اند از: وراثت، تغذیه، ورزش، خواب، ارتباطات، تفریح، دیدگاه و سلیقه (مجموعۀ باورها)، لباس و نوع پوشش، شغل،‌ انتخاب نوع درمان و عوامل دیگری ازجمله جهان‌بینی او دربارۀ جهانِ هستی که همان «عرفان» است.

ما تا چه حد از این عوامل آگاه هستیم و تا کجا می‌کوشیم آن‌ها را در کنترل خود داشته باشیم تا تأثیرات آن‌ها بر زندگی ما به گونه‌ای باشد که ما می‌خواهیم، نه به گونه‌ای که آن‌ها تعیین می‌کنند؟ یکی از موارد به ظاهر پر اهمیت، وراثت است که گفته می‌شود کنترلی بر آن نداریم، اما می‌توانیم با شناخت عوامل وراثتی خود به گونه‌ای عمل کنیم که وراثت نیز تحت‌کنترل ما باشد. به این صورت که مثلأ اگر در خانوادۀ فردی، سابقۀ ابتلا به سرطان روده دیده شود، احتمال دارد آن فرد نیز مستعد این بیماری باشد. بنابراین شخص با آگاهی از این موضوع و با رعایت تغدیه، از فعال‌شدن این بیماری در بدن خود جلوگیری می‌کند. پس با انتخابِ سبک زندگی، مسیر زندگی‌مان را با بهداشت سلامت خود تعیین خواهیم کرد.

اولین ابزاری که در اختیار انسان قرار دارد، خود او و در واقع، تن و روان اوست. انسان با مدیریت این ابزار و با تندرست نگه‌داشتن آن به اهداف خود دست می‌یابد. سبکِ زندگی‌تان را به من بگویید تا مسیر زندگی‌تان را به شما بگویم.

انسان تندرست، انسانی است که هم از نظر جسمی و هم از نظر ذهنی، سالم باشد. در این روزگار، که به عصر فناوری و اطلاعات شهره است، انسان با ابزار و داده‌ها و اطلاعات بسیاری در ارتباط است و این امکانات علاوه‌بر تسهیل زندگی فرد، انواع استرس‌ها را نیز برای او به همراه دارد. انسان هر لحظه در معرض دریافت انواع اطلاعات است و آن‌ها را به‌سرعت در مغز خود پردازش می‌کند و این امر زندگی و آسایش او را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. به‌کارگیری ابزارها به آموزش و مهارت نیاز دارد و این موضوع ممکن است علاوه‌بر مفیدبودن، استرس‌زا نیز باشد. بنابراین به نظر می‌رسد در این دوران، یادگیری روش‌ها و مهارت‌هایی که ذهن آدمی را آرام کند تا جسم و روان او از فشار و استرس خارج شود و ترمیم و سلامت خود را بازیابد، نیازی همگانی است. به طور نمونه، در گذشته انسان‌ها پیاده به مسافرت می‌رفتند و از مناظر زیبا در مسیر بهره می‌بردند. با این روش در حالی که بدن ورزیده می‌شد، ذهن نیز آرامش می‌یافت. اما امروزه، مسافرت با هواپیما از قاره‌ای به قارۀ دیگر، از نظر زمانِ خواب، شوکی به سیستم بیولوژیکی فرد وارد می‌کند که به جِت‫لَگ[۴] معروف است. این شوک، تنظیم ساعت بیولوژیکی را بر هم می‫زند. ما زودتر به مقصد می‌رسیم، اما سلامتی ما کمی به خطر می‌افتد و برای جبران آن لازم است وقت و هزینه صرف کنیم، بیشتر بخوابیم یا ورزش کنیم. بنابراین سرعت در رسیدن به اهداف در زندگی، در کنار مزایای بسیار، معایبی نیز دارد که لازم است با آموختن روش‌ها و مهارت‌هایی برای آسایش تن و روان، معایب را به حداقل برسانیم؛ مگر آن‌که بخواهیم برای رفع این معایب به داروهای شیمیایی مانند قرص سردرد یا قرص خواب روی بیاوریم که آن‌ها نیز عوارض دیگری دارند.

یکی از مقوله‌هایی که در این کتاب به آن‌ خواهیم پرداخت،‌ چاکراها هستند. چاکراها که چینی‌ها، هندی‌ها و ژاپنی‌ها روی آن‌ تمرکز می‌کردند و انرژی بدن را تحت کنترل می‌گرفتند روی غدد بدن قرار دارند. در گذشته‌های دور، غدد شناسایی نشده بودند، اما عرفا پی برده بودند هنگامی که روی این نقاط از بدن خود تمرکز می‌کنند، در انرژیِ بدن آن‌ها اتفاقات خاصی می‌افتد. نکته‌ این است که تمرکز در هر نقطه از بدن می‌تواند آن نقطه را التیام بخشد و این اقدام توجیه پزشکی نیز دارد. به‌طوری‌که با گرم‌کردن یک ناحیه از بدن با کیسه‌ی آب گرم یا با تمرکز بر آن‫، خون بیشتری در آن ناحیه جریان می‌یابد و التیام یا ترمیم را تسریع می‌کند.

تصویرسازیِ ذهنی یکی از روش‌های ارتباط روان و تن است. یقین دارم که در بارۀ قانون جذب و در مورد تصویرسازی، مطالبی شنیده یا خوانده‌اید. همان‌طور که از تصویرسازی ذهنی برای رسیدن به اهداف مالی خود در قانون جذب استفاده می‌کنیم، می‌توانیم از آن برای سلامتِ خود نیز بهره‌ گیریم. از طریق تصویرسازیِ اندامی که آسیب دیده‌اند به صورتی که آن‌ها را در حال ترمیم یا ترمیم یافته ببینیم و این کار را مستمر تا بهبودی کامل انجام دهیم،‌ بهبودی و ترمیم را تسریع خواهیم کرد یا اگر می‌خواهیم ویروسی مانند سرماخوردگی را از بدن بیرون کنیم می‌توانیم تصویرسازی کنیم که ماهی‌های کوچکی در سیستم ایمنی ما هستند که این ویروس‌ها را در ناحیه بینی و گلو و ریه می‌خورند و آنها را هضم می‌کنند و از بین می‌برند. روش تصویرسازی ذهنی می‌تواند یکی از روش‌های کارآمد در حفظ سلامتِ تن و روان ما باشد.

در نخستین فصل کتاب اشاره کرده‌ام که داتشمندان در حال ساخت نرم‌افزاری هستند که از داده‌های دریافت شده از نَفَس فرد برای شناسایی بیماری او استفاده می‌کنند. این روش برای تشخیص بیماری افراد هنگامی می‌تواند محقق شود که داده‌های بسیاری در بارۀ ارتباط بیماری‌ها با مواد موجود در نَفَس افراد مختلف ثبت و تحلیل شوند و در سیستم نرم‌افزاری با عنوان نرم‌افزار سلامت مبتنی بر هوش مصنوعی با الگورتیمی که هوش مصنوعی را پدید می‌آورد برای مقایسه و تشخیص مورد استفاده قرار گیرند. نرم‌افزارهای ساده‌ای هم وجود دارد که اطلاعات سلامتی خود مانند میزان فشار خون و تعداد ضربان قلب را در آن وارد می‌کنید و آن نرم‌افزار از طریق مقایسۀ داده‌هایی که در خود دارد در بارۀ سلامتی شما پیشنهادهایی ارائه می‌کند. این نرم‌افزارها در حال تولید هستند و می‌توان گفت نوعی از هوش است که در کامپیوتر پدید می‌آید و آن را «هوش سلامت»[۵] می‌نامند؛ اما منظور من در این کتاب از «هوش سلامت» متفاوت است. در این کتاب راهکارهایی در بارۀ «سلامتِ تن و روان» ارائه شده است که از طریق توسعۀ دانش شما در خصوص سلامت و آموزش برخی مهارت‌های حفظ و التیام سلامت، «هوش سلامت» شما را ارتقا می‌بخشد و با نهادینه کردن «سبک زندکی سالم» بیماری‌های عصر حاضر از جمله سرطان و سکته قلبی یا مغزی را کاهش خواهد داد.

[۱]. World Health Organization

[۲]. Merriam-Webster

[۳]. Healthcare Intelligence

[۴]. Jetlag (پرواززدگی)

[۵]. Health Intelligence

مطالب مرتبط در همین سایت

کارگاه ” سلامت تن و روان “ تست MBTI فایل PDF زن و مرد دوره هوش فروش برای نتورک مارکتینگ دوره مقدماتی کارگاه “معماری رابطه” کارگاه “رضایت از زندگی” کارگاه ” معماری رابطه “