TransactionalAnalysis

تحلیل رفتار متقابل – ۲

درود بر همراهان عزیز

می خوام در مورد تحلیل رفتار متقابل بنویسم که به تصمیم گیری مربوط می شه

شما برامون بنویسید که تصمیم گیری با انگیزه در ارتباط هست؟

آقای اریک برن در نظریه تحلیل رفتار متقابل خودآگاه رو شامل سه عنصر والد و بالغ و کودک می دونه

در چند مطلب به این موضوع اشاره کردم

>امشب می خوام با یک مثال کارکرد این سه عنصر بالغ، کودک و والد رو توضیح بدم و این یک مثال کاربردی هست که می تونید با عمل به اون به خیلی از مسایل ذهنتون پاسخ بدید

من برای نظری تحلیل رفتار متقابل یک مثالی ابداع کردم که از شیشه اتومبیل کمک می گیرم

شیشه خودرو قابلیت بالا و پایین رفتن داره

کودک درون ما خیلی مواقع دوست داره که باد صورتش رو نوازش بده پس می خواد که شیشه ماشی پایین باشه

والد درون ما می گه بهتره شیشه رو بدم بالا وگرنه سرما می خورم

ما بسیاری اوقات این خودگویی ها رو با خودمون داریم

در مواردی که می خواهیم بین دو یا چند موضوع یکی رو انتخاب کنیم

این موضوعات ممکنه درونی و ذهنی خودمون باشند یا چیزهایی در بیرون باشند که لازم باشه انتخاب کنیم

در موقعیت شیشه خودرو لازم هست که بالغ بیاد وسط و تصمیم نهایی رو با تحلیل منطقی بگیره

پس بالغ درون با منطق و تحلیل تصمیم نهایی رو می گیره

پس لازمه که تشخیص بدیم که کدوم خواسته خواسته والد درون هست، کدوم خواسته، خواسته کودک درون هست و والد چطور می شه که وارد مساله می شه

بالغ که حاضر می شه یعنی ما به خودمون می گیم که در مورد موضوع فکر و تحلیل کن ، بالغ بررسی رو شروع می کنه

بالغ می بینه که خودرو در حال حرکت با سرعت بالا هست و باد با سرعت به صورت ما برخورد می کنه در ضمن هوا سرد و پاییزی هست

بنابراین نظر والد درون رو تایید می کنه و تصمیم نهاییش این می سه که شیشه رو بدیم بالا

حالا اگه در یک روز بهاری گرم با سرعت کم در حال حرکت باشیم، بالغ تحلیل می کنه و می بینه که باد ملایم ضرری نداره و کودک می تونه که از نوازش باد لذت ببره، پس نظر کودک رو می پذیره و ما از نوازش باد لذت می بریم

پس نه والد و نه کودک درون ارجحیت ندارند بلکه این بالغه که تصمیم نهایی رو براساس مقتضای زمان و مکان می گیره

پس لازمه که همیشه هوشیار باشیم که بالغ خودمون رو در موقعیت های مختلف فراخوانی کنیم تا در زمان و مکان نامناسب در دام والد یا کودک درونمون نیافتیم

خیلی از مواقع والد یا کودک سبب تصمیم های بسیار نادرستی می شند

اما در عین حال هر دو والد و کودک هم در بسیاری از مواقع ما رو در زندگی بهتر همراهی می کنند

در شب های بعد در مورد اینکه این عنصرها چطور شکل گرفتند و چطور می شه اونها رو شناسایی کرد می نویسم

به طور مثال هر فکری که به دنبال لذت بردن هست از کودک درون ما میاد

این یک نظریه هست و نظریه کاربردی هست که در بسیاری از موارد می تونه به ما کمک کنه

اگر سوالی هست در خدمتم

شاداب و سلامت باشید

Stress

در ادامه بررسی استرس

برگرفته از صفحه پرویز پرستویی

“سالها پیش مدتی را در جایی بیابان گونه به سر بردم. عزیزی چهار دیواری خود را در آن بیابان در اختیار من قرار داد؛ یک محوطه بزرگ با یک سرپناه و یک سگ. سگ پیر و قوی هیکلی که برای بودن در آن محیط خلوت و ناامن دوست مناسبی به نظر می رسید. ما مدتی با هم بودیم و من بخشی از غذای خود را با او سهیم می شدم و او مرا از دزدان شب محافظت می کرد. تا روزی که آن سگ بیمار شد.

به دلیل نامعلومی بدن او زخم بزرگی برداشت و هر روز عود کرد تا کرم برداشت. دامپزشک، درمان او را بی اثر دانست و گفت که نگه داری او بسیار خطرناک است و باید کشته شود. صاحب سگ نتوانست این کار را بکند. از من خواست که او را از ملک بیرون کنم تا خود در بیابان بمیرد. من او را بیرون کردم. ابتدا مقاومت می کرد ولی وقتی دید مصر هستم رفت و هیچ نشانی از خود باقی نگذاشت.

هرگز او را ندیدم. تا اینکه روزی برگشت. از سوراخی مخفی وارد شده بود که راه اختصاصی او بود. بدون آن زخم وحشتناک. او زنده مانده بود و برخلاف همه قواعد علمی هیچ اثری از آن زخم باقی نمانده بود. نمی دانم چه کار کرده بود و یا غذا از کجا تهیه کرده بود. اما فهمیده بود که چرا باید آنجا را ترک می کرده و اکنون که دیگر بیمار و خطرناک نبود بازگشته بود.

در آن نزدیکی چهاردیواری دیگری بود که نگهبانی داشت و چند روز بعد از بازگشت سگ، آن نگهبان را ملاقات کردم و او چیزی به من گفت که تا عمق وجودم را لرزاند. او گفت که سگ در آن اوقاتی که بیرون شده بود هر شب می آمده پشت در و تا صبح نگهبانی می داده و صبح پیش از اینکه کسی متوجه حضورش بشود از آنجا می رفته. هرشب…! من نتوانستم از سکوت آن بیابان چیزی بیاموزم اما عشق و قدرشناسی آن سگ و بیکرانگی قلبش، مرا در خود خرد کرد و فروریخت. او همیشه از اساتید من خواهد بود. ”

نمی دونم این داستانی که فوروارد کردم ، حقیقی هست یا نه

اما اگه بتونیم اون رو تحلیل کنیم و بپرسیم که چه چیزی تونسته کمک کنه که این سگ نجات پیدا کنه، پاسخ شما چه خواهد بود؟
چطور می تونه با استرس مرتبط باشه؟ همه این مواردی رو که گفتید درست هست
سگ متوجه شد که این بیماری سبب رانده شدنش شده پس احساس مسوولیت و حس ارزشمندی باعث شد که تصمیم بگیرد که خوب بشود، امید به برگشت به خانه او رو مصمم کرد که خوب بشود
اما
استرس که سبب بیماری های بسیاری می شود، مانع بهتر شدن بیماری ها هم می شود
سگ استرس نداشت چون نمی دانست که پزشکان بیماری او علاج ناپذیر تشخیص داده اند
به خیال خودش بیماری بود که باید صبر می کرد تا خوب شود مثل بقیه بیماری ها
اگر سگ عادی بود و احساس مسوولیت و امیدی به برگشت نداشت در بیابان تسلیم شده و بیماری او را از پا در می آورد.
اما از آنجاییکه می دانست این بیماری او را از خانه رانده منتظر ماند تا خوب شود، امید به خوب شدن هم یکی دیگر از امیدهایش بود
ابهام هم سبب استرس می شود
یعنی اگر نمی دانست که چرا از خانه رانده شده است باز دچار استرس می شد و از پا در می آمد
پس دو گونه امید داشت و دو گونه استرس نداشت، و احساس مسوولیت بالا
 ابهام هم سبب استرس می شود
مثل زمانی که فرد در تاریکی قرار دارد
ذهن انسان مانع بسیار بزرگی در بسیاری از مسائل از جمله بیماری هاست
در ضمن اینکه همان ذهن می تواند به او کمک کند
اگر ذهن باور کند که بیماری او علاج پذیر است درمان صورت می گیرد
اگر ذهن نگران باشد، مانع درمان خواهد شد
کودک به سادگی گول می خورد و والدین می توانتد از این طریق کودک را به راحتی آسوده کنند
اما بزرگسال نمی تواند خودش را گول بزند در نتیجه ذهن او مانع باور می شود و استرس به سراغش می آید
راه چاره چیست؟
  
اما بزرگسال نمی تواند خودش را گول بزند در نتیجه ذهن او مانع باور
در اینگونه موارد باید با انرژی مثبت مسئله را رها کرد گاهی أوقات زمان همه چیز را به خالت عادی بر میگرداند
آموزش های مدیریت ذهن از طریق همین باورها می تواند ما را در برابر استرس ها مصون کند
و در نهایت بسیاری از بیماری ها را از خود دور نگه داریم
شبی آرام و لذت بخش داشته باشید
Emotion

آگاهی و هیجان

انتخابات تموم شد و چه خوبه که همین شور رو نگهداریم و اون رو در جهت ارتقا خودمون استفاده کنیم…
چهارشنبه گذشته با پیک موتوری که برای من ناهار میاره صحبت از رای دادن شد،
گفت مگه روحانی در این چهار سال چه کرده، این همه بیکار… تورم
براش از اشتغال و کارخانه و اقتصاد گفتم ، قبول نکرد
بهش گفتم ویدیوی خاتمی رو دیدی؟
گفت نه
با تعجب گفت مگه خاتمی حمایت کرده؟
ویدیو رو نشونش دادم ، گفت رای می دم
اولش نمی خواست تو انتخابات شرکت کنه
هرچه برای ایشان از علم اقتصاد و آگاهی گفتم اثر نکرد

اما وقتی احساساتش رو تحریک کردم، چون خاتمی رو دوست داشت بلافاصله هم رای شد

ده سال پیش مطلبی با عنوان آگاهی و هیجان در وبلاگم نوشتم
چند درصد تصمیم هایی که می گیریم از روی آگاهی هست؟
هیجان ها نقش بسیار مهمی در زندگی ما ایفا می کنند
در بسیاری موارد افراد مختلف می توانند با تهییج ما به اهداف خودشون برسند…
اگر آگاهی ما به حد مطلوبی نباشد.
در مطلب آگاهی و هیجان مثال کمک به گدا را مطرح کرده ام
در خیابان دیدن پسر بچه ای که در سرما ایستاده ما را تهییج می کند که به او کمک کنیم
اما در موارد کمی پیش می آید که وقتی از ما برای مشارکت در سازمانی برای ساماندهی بچه های کار کمک طلب می شود مشارکت می کنیم
البته شاید این مثال مناسبی نباشد چراکه بیشتر مردم در مورد مسایل خیریه به هر روشی تهییج می شوند
اما تا چه میزان در NGOهای اجتماعی و فرهنگی مشارکت می کنیم که آگاهانه و نه براساس هیجان هست
چند درصد از روی آگاهی رای دادیم و چند درصد از روی هیجان؟
کدام بهتر است؟ آگاهی یا هیجان؟
البته در کار خیر شاید، انگیختن هیجان لازم به نظر برسد
اما حتا بعد از هیجان زده شدن هم چه بهتر است که از روی آگاهی تصمیم نهایی گرفته شود
اینجا دو فاکتور مطرح است؛ آگاهی و هیجان
یعنی به همان نسبتی که لازم است هیجان مدیریت گردد
به همان نسبت نیز نیاز به بالا بردن آکاهی وجود دارد
یعنی ما اگر هیجان خود را مدیریت کنیم اما دانش کافی و آگاهی کافی برای تحلیل مسئله نداشته باشیم، به ناچار راه انفعال را پیش خواهیم گرفت…
همونطور که نوشتم لازم هست که توجه کنیم که دو فاکتور رو همزمان داریم، اینطور نیست که یکی را داشته باشیم و کافی باشد که جایگزین دیگری کنیم..

بنابراین در حین اینکه سطح آگاهی خودمون رو بالا می بریم، روش های مدیریت هیجان ها رو هم می آموزیم که خود این هم جزوی از آگاهی هست…

به هر صورت هر کسی در هر برهه ای بر اساس دانش و آگاهی خود و هیجانات خود تصمیم می گیره
به همین خاطر اول صحبتم نوشتم که این شور رو نگهداریم و این انرژی رو مسیر بدیم در جهت رشد و ارتقا خودمون و مشارکت در مسایل اجتماعی و فرهنگی و هیچگاه اجازه ندیم که این شور ، خاموش بشه…
پس ما در کارگاه هوش هیجانی ، روش های مدیریت هیجان ها رو می آموزیم و در کارگاه های دیگر دانش های دیگری رو که منجر به بالا رفتن سطح آگاهیمون می شند رو دریافت خواهیم کرد
در واقع همه این کارگاه ها به سطح آگاهی ما کمک می کنند امشب ، هوش هیجانی رو از اونها جدا کرده و بررسی کردیم.
شاداب و سلامت باشید
Etiquette

آداب معاشرت

آداب خطاب قرار دادن

هنگامی که می خواهیم دوستی یا همکاری را خطاب قرار دهیم یا او را صدا کنیم لازم است که به نکاتی توجه کنیم.

در کشورهای خارج از ایران معمول است که همدیگر را با احترام با اسم کوچک معرفی می کنند یا خطاب قرار می دهند مگر اینکه دیدار بسیار رسمی باشد. حتا رئیس نیز در شرکت های خارجی با لحنی محترمانه با اسم کوچک خطاب قرار داده می شود.

در ایران در محل کار معمول هست که با اسم فامیل به همراه پیشوند آقا یا خانم همدیگر را خطاب قرار می دهند و هرچه مقام شخص مقابل ، بالاتر باشد با احترام بیشتر و با پیشوندهای بیشتری همچون آقای مهندس ، مخاطب قرار می گیرد.

با اسم فامیل ، پیشوند هایی مثل آقا یا آقای مهندس یا خانم یا سرکارخانم یا خانم مهندس و در زبان انگلیسی Mr.   ،   Mrs.  ، Miss  ،  Dr.   ،Ms.       به کار می روند که خطاب قرار دادن را هرچه رسمی تر می کنند.

در ایران استفاده از اسم کوچک نشان دهنده وجود صمیمیت است. در کشورهای خارج از ایران خطاب قرار دادن فرد مقابل با اسم کوچک نشان احترام یا صمیمیت نیست بلکه لحن یا پسوند ها یا پیشوند هایی که قبل یا بعد اسم کوچک به کار می رود نشان دهنده صمیمی بودن یا رسمی بودن است.

به طور مثال پسوند های جان ، عزیز در ایران و پیشوند های Dear   ، Honey   در زبان انگلیسی که با اسم کوچک همراه می شوند نشان دهنده صمیمیت هستند.

نکته مهم این است که هیچگاه نباید اسم فامیل را بدون پیشوند آقا یا خانم به کار برد. درست برعکس ،  اسم کوچک را نباید با پیشوندها یا پسوند هایی مثل آقا یا خانم به کار برد.

مثال؛

آقای حسینی

آقای مهندس حسینی

جناب آقای مهندس حسینی

آقای دکتر حسینی

خانم هراتی

خانم مهندس هراتی

سرکار خانم مهندس هراتی

خانم دکتر هراتی

حامد

حامد جان

حامد عزیز

 

آداب دست دادن

هنگامی که دو نفر به هم می رسند اولین کانتکت یعنی برخورد، در چشمان دو طرف اتفاق می افتد و بعد، این دو به هم به نسبت فرهنگ خود خوش آمد می گویند با خطاب قرار دادن اسم او یا با گفتن درود یا واژه ای از این دست…

سپس با هم دست می دهند یا همدیگر را در بغل می گیرند یا روبوسی می کنند…

این رفتارها به نسبت فرهنگ ها انجام می گیرد و دانستن فرهنگ طرف مقابل به ما در ایجاد ارتباط مناسب کمک می کند…

اگر در مورد فرهنگ طرف مقابل چندان اطلاعی نداشته باشیم می توانیم از آدابی که به صورت بین المللی پذیرفته شده استفاده کنیم تا تنش ها در حداقل باشند…

در آداب معاشرت ، ثبت شده که فرد کوچکتر از نظر سنی و یا مقامی بهتر است که منتظر بماند تا فردی با سن بیشتر یا مقام بالاتر دست دراز کند و دست او را بفشارد…

همچنین ثبت شده است که در هنگام دست دادن یک خانم و یک آقا، خانم ها در هر سن و مقامی نسبت به آقایان در دراز کردن دست برای دست دادن در تقدم هستند مگر اینکه فاصله نسبی سنی و مقامی آن دو بسیار زیاد باشد مثل فاصله یک آقای استاد مسن با یک خانم جوان دانشجو که در این صورت تقدم با آقای استاد هست…

تقدم به این معناست که اگر فرد با مقام بالاتر یا خانم تمایل به دست دادن نداشتند این جایگاه و مزیت را دارند که از دراز کردن دست اجتناب کنند و دست ندهند…

آداب معاشرت در واقع یک قرارداد هست که برای پیشگیری از استرس و تنش طراحی شده تا افراد در ارتباطات خود با اطلاع از آن بتوانند به راحتی عمل کنند و از ابهام که عامل اصلی استرس هست دور بمانند….

 

۱-  وقتی وارد جمعی می شوید لازم نیست باهمه دست بدهید. بهتر است با آرامش  بایستید واحوال پرسی کنید ( بخصوص وقتی دیگران نشسته باشند یا مشغول انجام کاری باشند.)

۲- با افرادی که صمیمی نیستید ، دست دادن نباید خیلی سرد و نه خیلی محکم باشد.

۳-  وقتی کسی دست خویش را برای احوال پرسی پیش می آورد وی را معطل نگذارید.

۴-  با نوک انگشتان دست ندهید.

۵-   هنگام دست دادن دستکش خویش را در بیاورید.

۶-  با دست خیس برای دست دادن پیش قدم نشوید. ( ساعد خود رابرای دست دادن پیش نیاورید)

۷-  زود تر از فرد بزرگ تر یا مقام بالاتر ،  دست خود را پیش نبرید (دست دادن از بزرگ تر یا مقام بالاتر است.)

۸-  هنگام احوال پرسی و دست دادن ، بهتر است ارتباط چشمی نیز برقرار کنید. (به جای اینکه به زمین یا جای دیگر نگاه کنید)

۹-  هنگام دست دادن کلید یا چیز دیگری در دست نداشته باشید.

۱۰- به منظور احترام بیشتر ، بهتر است از ماشین پیاده شوید وسپس دست دهید واحوال پرسی کنید.

۱۱-  برای دست دادن ، از فاصله ی دور دست خود را دراز نکنید.

۱۲- وقتی بخواهید به چند نفر دست بدهید ، با همه ی آنها ارتباط چشمی نیز برقرار کنید. (نه اینکه با نفر اوّل صحبت کنید وبا بقیه دست بدهید.)

۱۳-  هنگامی که طرف مقابل چیزی در دست گرفته است یا مشغول انجام کاری با دست است ، جهت دست دادن با او پیش قدم نشوید.

سلام و احوال پرسی

۱-      در سلام کردن پیش قدم باشید؛ (بویژه افراد کوچک تر به بزرگ تر.)

۲-      شایسته است وقتی سواره هستید ، شما بر پیاده سلام کنید.

۳-      شایسته است وقتی بر جمعی وارد می شوید ؛ برای سلام کردن پیشقدم شوید.

۴-      وقتی در کنار جمع ایستاده اید ، باصدای بلند با کسی که دور از شما قرار دارد، احوال پرسی نکنید. می توانید با حرکاتی همچون دست بالا بردن و سر تکان دادن (بدون فریاد زدن) احوال پرسی کنید.

۵-      مؤدبانه تر آن است که احوال پرسی شما باعث حواس پرتی یا ایجاد زحمت برای دیگران نشود.

۶-      در مکان های عمومی وقتی دوست شما از روبه رو می آید، لازم نیست احوال پرسی خود را از فاصله ی دور شروع کنید.

۷-      کلمات احوال پرسی باید محترمانه و با فعل جمع به کار رود.

۸-      بهتر است هنگام احوال پرسی لبخند بر لب داشته باشید.

۹-      اگر دیگران در جمع به احترام در مقابل شخصی برخاستند؛ شما نیز برخیزید هر چند اورا نمی شناسید.

۱۰-  اگر به احترام در مقابل کسی برخاستید( هنگام ورود یا خروج) صبرکنید تا آن فرد بنشیند یا خارج شود، سپس بنشینید.

۱۱-  وقتی کسی عجله دارد ، بهتر است با وی دست ندهید واحوال پرسی را طولانی نکنید.

۱۲-  اگر کسی به احترام در مقابل شما برخاست ؛ حتماً وی را به نشستن و راحت بودن دعوت کنید، نه اینکه حرکت محترمانه ی وی رافراموش کنید و به دنبال احوال پرسی با بقیه یا کار دیگری بروید.

۱۳-  اگر از پلّه ها بالارفته یا دویده اید؛ صبرکنید نفستان عادی شود ، بعد وارد شوید واحوال پرسی کنید.

۱۴-  هنگام احوال پرسی چیزی نخورید.

۱۵-  هنگامی که برای رسیدن به مقصد باید از چندین در بگذرید؛ لازم نیست پشت تمام درها بایستید و به دوستان تعارف کنید. ( یک بار تعارف پشت در اوّل کافی است.)

۱۶-  اگر بزرگتر وارد جمع شد ، به احترام برخیزید،هرچند لحظاتی قبل با وی در محیطی دیگر احوال پرسی کرده باشید.

روبوسی

مطمئن شوید که طرف مقابل شما مایل به روبوسی است.
با صورت خیس یا عرق کرده،  برای روبوسی با دیگران پیشقدم نشوید.
در حضور دیگران(در مکان های رسمی و عمومی), روبوسی به تعداد کم شایسته تر است.(همچنین با افرادی که صمیمی نیستید).
از روبوسی خیلی تند و سریع خودداری کنید.
برای روبوسی بهتر است فرد کوچکتر صبر کند تا بزرگ تر پیش قدم شود.
روبوسی با صدای بلند شایسته نیست.
بچه های خردسال دیگران(غیر خویشاوند) را نبوسید.(ممکن است والدینشان ناراحت شوند).
در مراسم عزا یا تشییع جنازه یا مواقعی که جمع ناراحت هستند، روبوسی همراه با خوش حالی نباشد(شرایط را درک کنید).
هنگامی که سرماخورده اید، شایسته نیست برای روبوسی با دیگران پیش قدم شوید.

ملاقات و معرفی

قبل از حضور در مکان های رسمی یا ملاقات مهم با دیگران، از این موارد استفاده نکنید: سیگار ، سیر ، پیاز ، ادکلن های تند ، لباس های اطو کشیده بودار و غیره که بوی آن باعث آزار دیگران می شود (هرچند که ممکن است تحمل کنند و چیزی نگویند).
در هنگام معرفی ، شایسته است افراد پایین تر را(از لحاظ سنی یا شغلی) به افراد بالاتر معرفی کنید.
در ملاقات رسمی با دوستان ، در صورت لزوم  ، همراهان خویش را معرفی کنید.
هنگام معرفی افراد به یکدیگر ، اسامی را واضح و شمرده بیان کنید.
هنگام معرفی یک فرد به دیگران بیش از حد از وی تعریف و تمجید نکنید.
وقتی به طور اتفاقی به یک دوست یا آشنای قدیمی می رسید و قصد احوال پرسی دارید ، ابتدا خود را معرفی کنید. اگر لازم شد مکان و زمان یا موضوع دوستی یا اشنایی را نیز بیان کنید.(شاید طرف مقابل اسم یا فامیل شما را فراموش کرده باشد).
هنگامی که با جمعی ملاقات می کنید ، بهتر است ، ابتدا با بزرگ تر احوال پرسی کنید سپس با بقیه (مثلاً ابتدا با پدر خانواده سپس با فرزندان).
هنگام ملاقات با کسانی که لازم است شما را بشناسند ،  پیشاپیش خود را با نام خانوادگی معرفی کنید (در صورت لزوم اسم کوچک یا سمت خود را نیز ذکر کنید).
هنگامی که شما را معرفی می کنند و نشسته اید ، بهتر است بلند شوید یا نیم خیز شوید و به جلو خم شوید.

به عنوان گوینده(قسمت اول)

از جویدن آدامس یا خوردن چیزی ، در هنگام صحبت کردن با دیگران خودداری کنید.
هنگامی که بی صبرانه منتظرید تا گوینده صحبتش تمام شود و شما اظهار نظر کنید ، یک لحظه از خود بپرسید “آیا گفتن این نظر ارزشی داد یا نه؟” در صورتی که گفتن آن را مناسب تشخیص دادید اظهار نظر کنید.
در جمع بدون اجازه صحبت کسی را قطع نکنید.
با استفاده از کلمات مودبانه ، احترام را نسبت به افراد مسن نشان دهید.
با مخاطب خود به طریقی صحبت نکنید که خود را خیلی دانا و وی را خیلی ضعیف نشان دهید.(هیچ کس را ضعیف تصور نکنید).
هنگام گفتگو ، تن صدای خود را به طور یکنواخت خیلی بالا یا خیلی پایین نگه ندارید(چون باعث خستگی یا بی حوصلگی شنونده می شود).
در جمع تنها شما گوینده نباشید.(از شنونده بودن دیگران سو استفاده نکنید).
در حد فهم خود صحبت کنید(می توانید از شغل فرد، یا شرایطی که فرد تجربه ی ان را دارد مثالی بزنید تا منظور خود را بهتر برسانید).
در حضور افراد غریبه ، بهتر است با نزدیکان و دوستان خود نیز رسمی یا محترمانه تر برخورد کنید.(موقعیت شناس باشید).
هنگام گفت و گوی غیر تخصصی ، حتی الامکان از کلمه ی تخصصی و خارجی استفاده نکنید.
شایسته نیست در مکالمات تکیه کلام داشته باشید(از دوستان یا نزدیکان بخواهید تا اگر تکیه کلام خاصی دارید ، شما را آگاه سازند)
شایسته است همیشه مخاطب رسمی یا بزرگ تر از خود را با ضمیر شما و فعل جمع مورد خطاب قرار دهید.(از ضمیر تو و ضمیر منفرد استفاده نکنید).
قبل از شوخی کردن باید فکر کنید که آیا این شوخی در نهایت باعث تقویت دوستی می شود یا نه،  اگر تاثیر منفی دارد خویشتن داری نموده و آن را مطرح نکنید.
وقتی درباره ی یک انسان یا گروهی از انسان ها نظر می دهید یا قضاوت می کنید، از کلی گویی بپرهیزید و از کلمات همیشه، حتماً….، اصلاً…. ، همه ی …، استفاده نکنید. به جای آن ها می توانید از کلمات معمولاً ، به احتمال زیاد،  اکثراً ،  بعضی از افراد…، استفاده کنید (مثلا “همه مردم این شهر بی عاطفه هستند” یک کلی گویی و قضاوت نادرست است).
با فردی که رابطه رسمی دارید ، درباره ی مسایل خصوصی وی از قبیل میزان حقوق و درآمد ، مسایل خانوادگی ، نمرات تحصیلی ، قیمت لباس هایی پوشیده ، جزییات بیماری و … سوال نکنید.

به عنوان گوینده(قسمت دوم)

در حین گفت و گو به طرف مقابل لقب بد ندهید.(یا اسم وی را کم نکنید).
خواسته های خود را با حالت دستوری بیان نکنید.(حالت سوالی مناسب تر است).
هنگامی که از کاری انتقاد می کنید یا اتفاق خنده داری را نقل می کنید، شایسته است حفظ آبرو کنید و اسم کسی را نبرید.(این خویشتن داری باعث افزایش اعتبار خواهد شد).
مشکلات شخصی خویش را با کسی در میان بگذارید که بتواند واقعاً به شما کمک کند.(با هر کسی مشورت نکنید. ظرفیت طرف مقابل را در نظر داشته باشید)
شایسته و لازم نیست هر آن چه را که فکر می کنید واقعیت است به طرف مقابل بگویید. مکان ، زمان و شرایط جسمی، روحی و شخصیتی فرد را در نظر بگیرید.(رک گویی همیشه هنر نیست ، گاهی مواقع نادانی محسوب می شود).
اهداف و تصمیمات آینده ی خود را با هر کسی در میان نگذارید. (شاید موفق نشدید).
سعی نکنید به هر قیمتی شده نظر شخصی خود را تحمیل کنید یا آن را به صورت صد در صد درست بدانید.(به خود بگویید:شاید نظر من کاملاَ درست نباشد).
همیشه قبل از شروع به صحبت با دیگران از نداشتنِ بوی بد دهان مطمئن شوید، چون مانع برقراری ارتباط صحیح می شود.(به خصوص در اوایل صبح).

به عنوان مخاطب

هنگامی که کسی در حال صحبت کردن است، و در این هنگام موضوعی به ذهن شما می رسد ، شایسته نیست در همان لحظه صحبت وی را قطع کنید و صحبت خود را خیلی مهم تر بدانید.(کمی صبور باشید).
وقتی کسی در حال نقل قول است ، شایسته نیست صحبت وی را کم ارزش جلوه دهید.(نگویید ما از قبل می دانستیم).
وقتی کسی موضوعی جدی را با شما در میان می گذارد یا با شما درد ِ دل می گوید، واقعا شنونده باشید.(صبور باشید ، سکوت کنید ، ارتباط چشمی برقرار کنید، سر تکان دهید و بعضی از جملات خود را به شکل سوالی مطرح کنید، سعی کنید احساسات وی را درک کنید. صحبت هایش را جدی بگیرید).
وقتی کسی با شما سخن می گوید، حتی الامکان با بغل دستی خود صحبت نکنید.
وقتی کسی عصبانی است، بهتر است وی را نصیحت یا سرزنش نکنید. (چون کم تر ممکن است در آن زمان نتیجه ای بگیرید).
وقتی کسی با شما درد ِ دل می کند ، بیشتر شنونده باشید.(سریعاً در دام نصیحت کردن نیفتید).
اگر در حضور شما صحبتی مطرح می شود که به شما هیچ ربطی ندارد یا جنبه خصوصی دارد بهتر است آن جا را ترک کنید، یا خود را به کاری دیگر مشغول کنید.
وقتی کسی از شما انتقادی می کند، سریعاً مقابل وی موضع گیری نکنید(چون می تواند به نفع شما باشد تا ایرادات خود را بشناسید و آن ها را برطرف کنید).
فقط با منطق به موضوع نگاه نکنید (به احساسات طرف مقابل نیز فکر کنید).
جهت درک احساسات طرف مقابل ، بهتر است خود را به جای وی تصور کنید.
وقتی کسی شما را به جای شخص دیگر اشتباه می گیرد،  محترمانه وی را متوجه اشتباهش نمایید.
همیشه ظرفیت گوش کردن نظرات مخالف را نیز داشته باشید.
هنگامی که کسی در حال سخنرانی است ، شاسیته نیست مکرر به ساعتتان نگاه کنید.
وقتی کسی با شما درد ِ دل می کند و چیز تعجب بر انگیزی می گوید ، شما عادی برخورد کنید.(ظرفیت بالای شنیدن خود را نشان دهید).

Motivation

داستانی برای هدف و انگیره

یک داستان واقعی تعریف کنم شاید انگیزه پیدا کردید

قبل از انقلاب که خوانندگان خانم در تلویزیون برنامه داشتند، یک نفر از روستا از یکی از خواننده های خانم در تلویزیون خوشش می آید

این یک نفر تصمیم می گیرد که از روستایشان بیاید تهران و یک شب با این خانم خواننده باشد

ایشان از روستایشان یک آشنایی در تهران داشته اند از طریق این آشنا می توانند ارتباطاتی پیدا کنند و به آن خانم خواننده پیغام بفرستند

پاسخ خانم خواننده مشخص است، نه

بعد از اصرار و پیغام، خانم خواننده پیغام می فرستد قبول است و ۷ هزار تومان طلب می کند

این روستایی زاده ۱۰۰ تومان در جیب نداشته

تصمیمش را می گیرد بر می گردد روستا و بر روی زمین های سیب زمینی کار می کند

بعد از ۶ ماه ۷ هزار تومان را جمع می کند و به تهران می رود

حدس شما برای ادامه داستان چیست؟

شخصیت این فرد را بررسی کنیم، هدف و انگیزه فرد را بررسی کنیم

بسیاری از افراد گاهی هنگامی که با این موضوع روبرو می شوند افسردگی می گیرند

یک نفر چند سال پیش در یکی از شهرهای ایران با تماشای دختری در سریال کره ای خودکشی کرد

اما شخصیت داستان ما تصمیمی می گیرد

بعد که پای تصمیم او مشکلی نهاده می شود عقب نشینی نمی کند و تلاش خود را صدچندان می کند

هفت هزار تومان اون موقع هفت میلیون تومان الان است. در شش ماه این پول را جمع می کند. اگر انگیزه و هدف نداشت تا آخر عمرش هم چنین پولی نمی توانست پس انداز کند همانطور که هم شهری هایش نتوانستند

اول اینکه این شخص یک شخصیت خاص دارد که اگر بخواهیم چنین عمل کنیم باید چنین شخصیتی در خود بسازیم

دوم انگیزه است، اگر هدفی داشتیم به چه میزان انگیزه باید در ما باشد تا به خود تکانی بدهیم

نوع هدف می تواند در ما انگیزه ایجاد کند یا گاهی خود هدف ، انگیزه ایجاد نمی کند اما ضرورت ایجاب می کند که به یک هدف برسیم پس باید خود را انگیزه مند کنیم

منتظر نتیجه داستان هستید؟

اون شخص در مسیر تهران به زحماتی که برای به دست آوردن این پول کشیده بود فکر می کرد

وقتی رسید تهران ، با خود گفت با ۱۰۰ تومان با هر خانم دیگری که بخواهم می توانم باشم و این پول را به او نخواهم داد

برگشت روستا و یک گاو خرید و بعد صاحب یک گاوداری شد ….

یک کار آفرین همت دارد و عقل هم دارد

همت یعنی به خود تکان دادن در راستای هدف و عقل انتخاب مسیر درست را نشان می دهد

حال شما برای ما بنویسید که هدف و انگیزه او چه بود و آیا هدف و انگیزه درستی انتخاب کرده بود و چطور شد که هدف و انگیزه اش تغییر کرد…؟

aim

در مورد هدف و آرزو از کارگاه انگیزه و هدف

ما ممکن هست که خیلی چیزها بخواهیم که آرزو هستند اما برای به دست آوردن آن مواردی از آرزوهایمان که برنامه ریزی و تلاش می کنیم هدف ما هستند

پس همونطور که اکثرمون می دونیم، فقط آرزو کردن چیزی ما را به آن نخواهد رساند

برای رسیدن به چیزی لازم هست که با شدت بیشتری آن را آرزو کنیم، به دست آوردن آن را جزو یکی از اهداف خود قرار دهیم و برای به دست آوردن آن برنامه ریزی کنیم

می توان گفت اولین مرحله ای که آرزو را با هدف متمایز می کند میزان انگیزه فرد برای به دست آوردن آن هست

بسیاری از افراد بارها می گویند که فلان چیز را به شدت خواهانند اما هیچ گامی در جهت به دست آوردن آن نمی کنند چرا؟ همانطور که نوشتم انگیزه به دست آوردن آن و تبدیل آن به یک هدف مهم ترین موضوع در این مرحله هست

در کارگاه انگیزه و هدف در مورد تبدیل آرزوها به اهداف صحبت می شه

چه چیزهایی می تونند در ما انگیزه ایجاد کنند؟ چه انگیزه هایی می تونند در ما انگیزش ایجاد کنند تا آرزوهامون رو دنبال کنیم؟ موضوع دیگری هم که مطرح هست اینه که چگونه در خود انگیزه رو افزایش بدیم تا به حدی برسه که عاملی بشه تا هدف تعریف کنیم .

بعد از اینکه هدف تعریف کردیم هم همچنان سطح انگیزه رو باید بالا نگه داریم تا بتونیم برنامه ریزی کنیم، و همینطور انگیزه رو باید بالا نگهداریم تا

در مسیر تلاش برای رسیدن به اون هدف کم نیاریم، در مسیر نه تنها انگیزه نباید افت کنه بلکه باید بیشتر و بیشترش هم بکنیم چون که در مسیر مشکلات بسیاری پیش میاد که به احتمال زیاد انیگیزه بسیار بیشتری لازم داره تا استقامت کنیم و جا نزنیم

به همین خاطر هست که من این کارگاه رو طراحی کردم چون مورد بسیار مهمی در زندگی هست که شاید بسیاری از افراد حتا متوجه اهمیت اون نباشند

یک ویدیو در کانال در مورد انگیزه ارسال کردم، انگیزه بیرونی و انگیزه درونی رو در اون توضیح دادم

برای هدف گذاری ما بیشتر به انگیزه درونی نیاز داریم تا انگیزه بیرونی

البته برای بسیاری از مردم ، چشم هم چشمی یک انگیزه بیرونی باشد که بسیار انگیزشی باشد و به مرور درونی شده باشد

اما در چشم همچشمی آسیب روانی و در نتیجه آسیب جسمی وجود دارد

پس مبحث دیگر در اینجا اینه که در تعریف اهداف خود و انگیزه مند کردن خود لازم است به سلامت خودمان اولویت بدهیم

باز در این مورد ویدیوهایی رو ارسال خواهم کرد اما خودتون رو برای کارگاه ها آماده کنید، به زودی شرایط کارگاه ها رو اعلام می کنم

شاداب و سلامت باشید

virtual life

سبک زندگی نو

موضوع دنیای مجازی و ارتباطات به روش جدید و می شه گفت سبک زندگی جدید، روش های جدیدی می طلبه که من اون رو سبک زندگی نو می نامم.

اریک فروم در کتاب گریز از آزادی خود به این موضوع پرداخته که انسان به گونه ای  همواره می خواد آزادی خودش رو محدود کنه ….

دکتر اریک فروم جامعه شناس هست.

ایشون در این کتاب می نویسه که در جهان غرب انسان ها برای اینکه بتونن حریم شخصی بیشتری داشته باشند مبارزه کردند و اون رو به دست آوردند.

زوج ها تونستند که دخالت خانواده ها رو در زندگیشون کمرنگ کنند.

تونستند که به همسایه ها آموزش بدند که کمتر در زندگی اونها سرک بکشند.

و اکنون پرسیدن حقوق دریافتی یک نفر خوب نیست.

تونستن که از مراسم های دست و پاگیر سنتی رها بشند اما ….

اما احساس تنهایی شروع به رشد کرد و همونطور که شعار بهداشت جهانی امسال در مورد افسردگی هست و نوشته بیا صحبت کنیم به دلیل همین دور شدن انسان ها و زیاد شدن حریم شخصی بوده.

انسان برای آزادی بیشتر تلاش کرد اما مجبور شد دوباره به قول دکتر فروم برای رهایی از آزادی تلاش کنه

اما انسان مایوس نشد و راهکارهایی برای خود دست و پا کرد

NGO ان جی او یکی از روش های ابداعی و جایگزین سنت هاست

بسیاری از مراسم قدیمی اشکالاتی داشت که حریم خصوصی را تحت تاثیر قرار می داد اما گروه ها با قوانین خاص، هم می توانست یک مسوولیت را در جامعه به عهده بگیرد و هم انسان ها را دور هم گرد آورد تا از افسردگی به دور مانند در ضمن اینکه قوانین آن مورد پسند اعضای آن هست که عضو آن می شوند.

در واقع در سال ۸۲ ، گروه نیک اندیشان را با همین دیدگاه ایجاد کردم.

می توان روش های بسیاری ابداع کرد تا زندگی انسان روز به روز بهتر گردد.

 شاداب و سربلند باشید.

Telegram

کانال و گروه تلگرام

یک کانال و یک گروه با نام سینا یاوریان در تلگرام ایجاد گردیده تا دوستان با سینا یاوریان و کارگاه های او بیشتر آشنا شوند.

 یکی از دوستان اشاره ای کردند که زبان شناسی از زیرمجموعه های روانشناسی هست و در ادامه نیز از من خواستند که در مورد حیطه موضوعات روانشناسی و روانپزشکی و روانکاوی توضیحاتی بدهم .

ادبیات سخن گفتن و اندیشیدن یک فرد از بسیاری از مسائل ذهنی او خبر می دهد بنابر این با ایشان موافقم که زبان شناسی در روانشناسی جایگاه دارد

در مورد تفاوت مفاهیم دو فعل گوش سپردن و شنیدن اشاره ای کردم، گوش دادن عملی فعالانه است و شنیدن عملی منفعل .

این موضوع در انگلیسی نیز بین listen و hear وجود دارد

Listen به معنی گوش دادن است

Hear به معنی شنیدن

چرا این موضوع را مطرح می کنم، کاربرد زبان و لغات می تواند که نشان دهنده ادبیات یک فرد باشد و ما را در حیطه روانشناسی وارد می کند اما اینکه یک لغت چه ساختاری دارد در حیطه زبانشناسی تخصصی است .

مثالی دیگر تفاوت مفاهیم دو لغت دانش و آگاهی

اینکه مفهوم دانش چیست و فرد آن را در کجا استفاده می کند نشان از ذهنیت فرد دارد اما اینکه دانش از دو قسمت دان که از فعل دانستن است به اضافه ش گرفته شده است ما را با روانشناسی ارتباط نمی دهد و آن در حیطه زبانشناسی صرف است .

این مطالب را از آنجایی مطرح کردم که حیطه عمل در این گروه شفاف سازی گردد آنگونه که دوستمون اشاره کردند.

پس کاربرد هر علمی از جمله زبانشناسی ، فرهنگ، جامعه شناسی و روانشناسی در زمینه عملی رشد فردی، حیطه موضوع گفت و گوش در این گروه می باشد.

هدف از تشکیل این گروه و کانال آشنایی دوستان با کارگاه ها هست که دوستان با آشنایی با کارگاه ها بتونند انتخاب کنند که کدوم کارگاه براشون مفید می تونه باشه و برای اون کارگاه ثبت نام کنند و شرکت کنند.

بسیاری اوقات ما نمی دونیم که مطالبی هم وجود دارند که می تونند در زندگی به ما کمک کنند.

رسانه ها و شبکه های اجتماعی این امکان رو فراهم کردند که مطالب بسیاری در اختیار ما قرار بگیره، ما هم از همین امکان استفاده می کنیم تا دوستان شاید با مطالبی برخورد کنند که بتونه انگیزه بیشتر برای تغییر در خودشون ایجاد کنه و روش های این تغییر رو هم در کارگاه ها در اختیارشون بزاریم .

ما گاهی نمی دونیم اصلا به تغییر نیاز داریم و هنگامی که به این نتیجه رسیدیم که به رشد که نوعی تغییر از آنچه که هستیم به آنچه که بهتر است باشیم لازم داریم، آنگاه این کارگاه ها و سمینارها می تونند به ما کمک کنند .

برخی از این کارگاه ها مثل کارگاه انگیزه و هدف خودش می تونه به فرد نیاز به رشد و تغییر رو هم نشون بده. گاهی افراد فقط سردرگم هستند، نه انگیزه ای دارند و نه هدفی در نتیجه اگر انگیزه ای و هدفی نباشه، نیازی هم به تغییر احساس نمی شه، بنابراین در این کارگاه شرکت می کنند تا انگیزه لازم رو برای پیش رفتن و تغییر پیدا کنند .

در مورد تفاوت دانش و آگاهی اشاره ای کردم، که با موضوع کارگاه ها بی ارتباط نیست .

دانش ، اطلاعاتی است که تولید یا جمع آوری می شوند، برخی فقط اطلاعات و علم تولید می کنند و برخی فقط اطلاعات و علم می آموزند

آگاهی هنگامی اتفاق می افتد که علم یا دانشی که به دست آورده ایم به عمل درآوریم .

در کارگاه ها ، ما لازم است به گونه ای عمل کنیم که در حین اینکه بسیاری از دانش ها را در اختیار شرکت کنندگان قرار می دهیم، روش های عملی کردن آنها را نیز با شرکت کنندگان تمرین کنیم

در خصوص عملی کردن دانش برای فهم بیشتر نمونه ای ذکر کنم. به طور مثال بسیار مواجه می شویم با افرادی که در خصوص منشور حقوق بشر کوروش مطالب بسیاری می سرایند اما هنگامی که نوبت خودشان در عمل به حقوق دیگران به طور ساده در خیابان یا در پیاده رو یا رانندگی می رسد خبری از رعایت حقوق بشر نیست!!! دانش به آگاهی درنیامده است .

در این گروه شاید من بتوانم دانش بسیاری در اختیار دوستان قرار دهم اما در کارگاه ها و سمینارهاست که آگاهی اتفاق می افتد .

موضوع ما در این گروه ، کارگاه های خودسازی هستند که برای آشنایی با من و این کارگاه ها ، ساعت ۱۰ تا ۱۰:۳۰ شب های فرد در خدمت دوستان هستم . اگر دوستان مشارکت کنند و سوال داشته باشند تا ۱۱۱ شب در خدمت خواهم بود.

این گروه برای تبادل نظر در حیطه روانشناسی و خودشکوفایی ایجاد شده است .

عنوان کارگاه های من
۱ ارتباط ، انتقاد ، مذاکره
۲ انگیزه و هدف
۳ هوش هیجانی
۴ اختیار ، انتخاب و مسوولیت پذیری
۵ – شناخت خود و ساختار کائنات
۶ سلامت تن و روان
۷ ارتباط زن و مرد

مطالب مرتبط به کانال @SinaYavarian ارسال خواهد شد .
دوستان در هر زمان که مایل باشند در این گروه می توانند در حیطه روانشناسی، رشد و انگیزش مطلب ارسال کنند و به گفت و گوش بپردازند .
اینجانب در شب های یک شنبه، سه شنبه و پنج شنبه از ساعت ۱۰ تا ۱۱ در گفت و گوش با زمینه کارگاه های مذکور مشارکت خواهم داشت .
امید که بتوانیم با ایجاد سینرژی (انرژی جمعی) از حضور هم بهره مند گردیم.

 

سینا یاوریان – سخنران ، مدرس و مشاور روانشناسی

Choose-Your-Path

نظریه انتخاب آقای دکتر گلسر

می خوام براتون در مورد نظریه انتخاب آقای دکتر گلسر بگم

از میانه نظریه توضیح رو شروع می کنم به خاطر اینکه بیشتر جذبتون می کنه

بخش های مختلف این مطلب در اکثر کارگاه های من هست؛ هوش هیجانی، ارتباط و انتقاد، رابطه زن و مرد، اختیار، انتخاب و مسوولیت پذیری

در ارتباطاتمون گاهی پیش میاد که می گیم دست من نیست

آقای گلسر می گه انتخاب همواره با ماست برای همین اسم نظریه اش رو گذاشته انتخاب

یکی از مقوله هایی که مطرح می کنه دنیای مطلوب فرد هست

اگر چیزی یا شخصی در دنیای مطلوب فرد قرار بگیره فرد اون رو پیگیری خواهد کرد در غیر اینصورت از اون دوری خواهد کرد

به طور مثال اگر زیتون در دنیای مطلوب کسی باشه همواره وقتی از رودبار یا منجیل رد می شه حتمن زیتون می چشه و می خره و اگه زیتون در دنیای مطلوبش نباشه اون رو نمی خره

فیلم انیمیشنی هم بر اساس همین مقوله ساخته شده با نام  Inside out

اگه یکی (نفر اول) در دنیای مطلوب یکی دیگه(نفر دوم) قرار بگیره، واکنش نفر دوم در مقابل رفتارهای نفر اول متفاوت از وقتی می شه که نفر اول در دنیای مطلوبش نبوده.

موردی که ما لازم میشه پیگیری کنیم این هست که به چه شیوه ای می تونیم در دنیای مطلوب یکی قرار بگیریم

بچه هایی که پدرشون در دنیای مطلوبشون هستند اگر پدرشون پرسپولیسی باشه اونها هم پرسپولیسی می شند

پرسپولیس هم میره توی دنیای مطلوب اونها

مقوله دیگه ای که آقای گلسر مطرح کرده در مورد جایگزین کردن زبان کنترل بیرونی با زبان کنترل درونی است که می تونه کمک کنه تا ما در دنیای مطلوب دیگری قرار بگیریم.

چرا اسمشون رو گذاشته کنترل بیرونی و کنترل درونی؟

کنترل بیرونی یعنی روشی که ما می خواهیم دیگری را کنترل کنیم

کنترل درونی یعنی روشی که در آن لازم هست خودمان را کنترل کنیم که اینجا به هوش هیجانی نیاز داریم.

در ضمن اگر دقت کنیم داره به ما می گه اختیار با ماست که کدوم روش رو انتخاب کنیم و نتیجه اش رو ببینیم

زبان کنترل بیرونی از نظر آقای گلسر که دیگری رو می خواهیم کنترل کنیم و اونها مانع خواهند شد که وارد دنیای مطلوبش بشیم : انتقاد، سرزنش، شکایت، غرغر، تهدید، تنبیه، تطمیع هستند.

و زبان کنترل درونی که به ما کمک می کنه تا به دنیای مطلوب فرد مقابل وارد بشیم؛ گوش سپردن، حمایت، تشویق، احترام ، اعتماد، پذیرش، گفتگوی همیشگی بر سر موارد مورد اختلاف هستند.

آقای گلسر می گه این هفت عادت کنترل بیرونی رو با هفت عادت کنترل درونی جایگزین کنیم تا به نتایج خوبی در ارتباطاتمون دست پیدا کنیم

موضوع اولی که مطرح کردم این بود که چگونه واکنشمون رو نسبت به یک عمل خاصی انتخاب می کنیم در حالی که بسیاری اوقات می گیم دست ما نیست؟

برای زبان کنترل درونی همان هوش هیجانی رو لازم هست ارتقا بدیم

….

شاداب باشیم و همیشه در مسیر رشد

سینا یاوریان – سخنران ، مدرس و مشاور روانشناسی

Transactional Analysis

گذری بر نظریه تحلیل رفتار متقابل

در نظریه تحلیل رفتار متقابل (TA ) بیان شده که رفتارهای اشخاص از سه بخش درونی ، والد ، بالغ و کودک ناشی می شوند.

کودک که نهاد هم نامیده شده ، می خواد که هر چیزی رو که دوست داره به دست بیاره.

والد درون وقتی شکل می گیره که والدین شخص از کودکی به فرد اجازه برآورده کردن خواسته هاش رو می دن یا نمی دن.

شخص وقتی بزرگ شد والد درون به عنوان جایگزینی برای والدین یا هر کسی که به او آموزش می داده می شه.

همچنین در مسیری که فرد بزرگ تر می شه یاد می گیره که خواسته های کودک درونش رو چطور می تونه از راه های درست برآورده کنه و اینجاست که بالغ درون شکل می گیره.

بالغ رو می شه فعال تر کرد و گاهی حتا از طریق بالغ درون از کودک درون در مقابل والد درون حمایت کرد

والد درون به شخص می گه تو نباید بلند بخندی، کودک درون می خواد بلند بخنده، اینجا یا باید خودش رو سرکوب کنه یا راهکاری پیدا کنه .که البته بالغ تصمیم می گیره.

نظریه تحلیل رفتار متقابل راهکارهایی رو ارائه می کنه و در بخش های تشخیصی پیشرفته اون در مورد بالغ آلوده به والد یا بالغ آلوده به کودک هم صحبت می کنه و اینجاست که اشخاصی مشکل دارند که بالغشان آلوده باشد و نتواند درست تصمیم بگیرد

سینا یاوریان – سخنران ، مدرس و مشاور روانشناسی.